بیمه مسیولیت متصدیان و مالکان خطوط هواپیمایی

پس از جنگ دوم جهانی با گسترش ارتباطات و توسعه جهانی، فعالیت حمل و نقل نیز به طور گسترده ای رو به توسعه نهاد، که نتیجه آن تشکیل و گسترش شبکه های حمل و نقل هوایی مسافر و کالا با هواپیماهای پروانه دار و پیستون دار در ابعاد جهانی بوده است؛ بدین ترتیب، برای نخستین بار در طول تاریخ، اکثر کشورها با شبکه هوایی حمل و نقل به یکدیگر مرتبط شدند. پس از آن، در اوایل دهه 1970 با معرفی و استفاده از موتورهای جت و هواپیماهای پهن پیکر در حمل و نقل هوایی، هزینه ها کاهش یافت و سرعت و کارایی خدمات بیشتر شد. همزمان با فراگرد تاسیس و رونق خطوط هواپیمایی، تحولات مختلفی در سیستم های راه یابی و جهت یابی هواپیماها وجود آمد. ابتدا دستگاه راه یابی، خودکار و سپس سیستم راه یابی ماهواره ای و به دقت و سلامت پروازها افزوده گشت. با افزایش ضریب امنیت پرواز، مسیولیت صاحبان خطوط هواپیمایی در مقابل جان مسافران و کالاها به تدریج سنگین و پر اهمیت تر و نیاز به پوشش بیمه ای کامل و مناسب تر احساس شد. زیرا که افزایش ارزش هواپیماها به معنای ریسک پذیری بیشتر و افزایش تعداد مسافران در یک هواپیما به مفهوم تجمع ریسک و افزایش مسیولیت متصدیان حمل هوایی در مقابل جان مسافران در یک حادثه است. از سوی دیگر، استفاده از تکنولوژی های مدرن، امنیت پرواز را افزایش داده است. این تکنولوژی ها پس از جنگ دوم جهانی ضریب امنیت پرواز را در طی مدت سه سال بیست برابر کرد. ولی روند بهبود از اواخر دهه 1970 بطیی تر شد. تامین امنیت پرواز و افزایش ضریب آن همواره مورد توجه بیمه گران و متصدیان و مالکان خطوط هواپیمایی بوده است و این به معنای کاهش تواتر خسارت هاست، گرچه شدت خسارت ها به عوامل گوناگونی مربوط می شود. بیمه گران بین المللی بامطالعه ریسک و ماهیت خسارت های موسسات حمل و نقل هوایی، علاوه بر امنیت ضمن پرواز مسافران، امنیت افراد ثالث، فرودگاه و سایر متعلقات را نیز بررسی و پوشش هاتیی مانند بیمه مسیولیت فرودگاه ها و سایر تجهیزات و بیمه مسیولیت تولید هواپیما، بیمه مسیولیت آشیانه های هواپیما و بیمه مسیولیت کنترل ترافیک هوایی و فرودگاه ها را نیز عرضه می کند در این مقاله سعی می شود که مسیولیت متصدیان و مالکان خطوط هواپیمایی و حدود آن از جنبه های مختلف بررسی شود. در ابتدا به ذکر انواع پوشش های مسیولیت موجود در بازار می پردازیم.