افت شاخص های تولیدمثلی در گاوهای مبتلا به بیماری های متابولیکی در گله های گاو شیری بنیاد مستضعفان

این پژوهش بر اساس این فرضیه که وقوع بیماری های متابولیکی با نقصان شاخص های تولیدمثلی همراه است، طراحی گردید. هدف مطالعه، تعیین و مقایسه شاخص های تولیدمثلی بین گاوهای سالم و بیمار (جابجایی شیردان، ورم پستان، متریت، لنگش، تب شیر، کتوز، جفت ماندگی، و سختزایی) در گله های بزرگ تجاری ایران بود. داده های سلامت و تولیدمثلی گاوهای 7 گله بزرگ بنیاد مستضعفان با تعداد تقریبی 25000 دام دوشا با رویه مدل های مختلط با اثرات ثابت بیماری، سال زایش، ماه زایش، گله، شکم زایش و عامل کوواریت سن دام هنگام زایش، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج حاکی از تاثیر نامطلوب و معنی دار (P<0.05) بیماری های متابولیکی بر شاخص های تولیدمثلی گاوها بود. تمام بیماری ها موجب افزایش معنی دار (P<0.05) فاصله زایش تا تلقیح اول (72.1 در برابر 66.5) و تعداد روزهای باز (139.5 در برابر 122.6) و کاهش درصد موفقیت تلقیح اول (0.20 در برابر 0.26) شدند. تمام بیماری ها به جز جابجایی شیردان موجب افزایش معنی دار (P<0.05) تعداد تلقیح به ازای آبستنی (2.72 در برابر 2.47) و فاصله تلقیح اول و آخر (67.3 در برابر 56.4) شدند. یافته ها حاکی از تاثیر منفی بیماری های متابولیکی بر شاخص های تولیدمثل و باروری گله های بزرگ و صنعتی گاو شیری در ایران است. مطالعات اقتصادی و تکمیلی آینده برای بهینه سازی سیاست ها و استراتژی های تولیدی و پرورشی گاو شیری در ایران، لازم خواهد بود.