بررسی تاثیر تله نرسینگ بر دلبستگی و استرس مادران نوزادان نارس بستری

مقدمه: لزوم حمایت های حرفه ای پرستاری جهت افزایش نقش خانواده ها در امر مراقبت از نوزادان و توانمندسازی آنان بسیار مورد توجه می باشد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تله نرسینگ بر دلبستگی و استرس مادران نوزادان نارس بستری بوده است .روش مطالعه: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 50 مادر دارای نوزاد نارس با سن حاملگی کمتر از 33 هفته و دارای شرایط ورود به مطالعه و بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان شهید بهشتی اصفهان به روش آسان تداومی انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله 25 نفر و کنترل 25 نفر قرار گرفتند. گروه مداخله برنامه آموزشی طراحی شده در سامانه مخابراتی گویای آموزش و مشاوره مادران نوزادان نارس 10 کد را طی یک هفته از زمان بستری تا یک هفته پس از ترخیص از طریق تله نرسینگ دریافت کردند ولی گروه کنترل تنها مراقبت های معمول بخش را دریافت نمودند. در این پژوهش طی یک هفته از زمان پذیرش نوزاد پرسشنامه های MPA و PSS-NICU ، هنگام ترخیص پرسشنامه PSS-NICU و یک هفته پس از ترخیص نوزاد پرسشنامه MPA مجددا توسط واحدهای مورد پژوهش تکمیل شد.نتایج: میانگین افزایش نمره کل دلبستگی یک هفته پس از ترخیص نسبت به قبل از مداخله در گروه مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود 05 / 0 > P و همچنین در گروه مداخله میانگین کاهش نمره کل استرس حین ترخیص نسبت به قبل از مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود 05 / 0> Pبحث: با توجه به اثرات مفید تله نرسینگ بر افزایش دلبستگی و کاهش استرس مادران دارای نوزاد نارس بستری، پیشنهاد می شود از این روش حمایتی جهت افزایش دلبستگی و کاهش استرس مادران استفاده شود.