تاثیر تمرین تن آرامی بر قند خون ناشتا و فشار خون در زنان باردار دیابتی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 537
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MIDWIFE01_068
تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: دیابت شایع ترین عارضه طبی دوران حاملگی است. بیشتر مادران تجربه ای از ترس و اضطراب را بدنبال تشخیص دیابت دارند، که این اضطراب و استرس باعث افزایش قند خون و فشار خون آنها می گردد. از جمله روش های درمانی غیردارویی تمرینات تن آرامی است که در بارداری بی ضرر بوده، باعث کاهش استرس و اضطراب شده و میتواند باعث بهبود پیامدهای حاملگی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تنآرامی بر قند خون و فشار خون زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام گردید. روش کار: این مطالعهی نیمهتجربی بر روی 80 بیمار مبتلا به دیابت بارداری تحت درمان با رژیم غذایی با سن بارداری 26/24 هفته مراجعهکننده به درمانگاه بارداری بیمارستان امامخمینی شهر تهران که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شده بودند، انجام شد. نمونه ها پس از غربالگری از نظر استرس، اضطراب و افسردگی، وارد پژوهش شدند. قند خون ناشتا و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، قبل و بعد از مداخله اندازهگیری گردید. گروه آزمون به مدت 10 هفته، هفتهای یک جلسه 45 دقیقهای تمرین با تنآرامی به روش mind-body و body-mind و دو بار تمرین در منزل داشتند. تکنیک تنآرامی به صورت ایفای نقش و پخش سیدی توسط محقق، آموزش داده شد. دادهها با نرمافزار SPSS/21 و با آزمونهای کایدو و تیمستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در ابتدای مطالعه دو گروه کنترل و آزمون از نظر مشخصات مامایی و دموگرافیک، فشارخون سیستولیک (P=0/558) ، فشارخون دیاستولیک (P=0/712) و قند خون ناشتا (P=0/484) همگن بودند. در انتهای مطالعه نتایج نشان داد، پس از انجام تنآرامی، در گروه آزمون میانگین قندخون ناشتا از 2/45±98/18 به 5/09±94/1 میلی گرم بر دسی لیتر (P<0/001) و میانگین فشارخون سیستولیک از 9/60±109/7 به 101±8/18 میلی مترجیوه (P=0/02) به طور معناداری کاهش پیدا کرده است و هر دو متغیر فشارخون سیستولیک و قندخون ناشتا در گروه کنترل از گروه آزمون به طور معناداری بیشتر بوده (P<0/001)، ولی فشارخون دیاستولیک در هر دو گروه تغییر معناداری نداشته است (P=0/51). نتیجه گیری: تمرینات تنآرامی باعث کاهش قند خون ناشتا و فشارخون سیستولیک مادران مبتلا به دیابت بارداری میگردد. لذا میتوان پیشنهاد نمود، تن آرامی در مراقبت های مامایی به این مادران آموزش داده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرحناز عزیزی
مربی، کارشناسی ارشد مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا
مهرناز گرانمایه
استادیار، دکترای آموزش پزشکی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سارا بیگدلو
دانش آموخته، کارشناسی ارشد مامایی
عباس مهران
مربی، کارشناسی ارشد آمار، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران