تاثیر تمرین تن آرامی بر قند خون ناشتا و فشار خون در زنان باردار دیابتی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 537

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_068

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: دیابت شایع ترین عارضه طبی دوران حاملگی است. بیشتر مادران تجربه ای از ترس و اضطراب را بدنبال تشخیص دیابت دارند، که این اضطراب و استرس باعث افزایش قند خون و فشار خون آنها می گردد. از جمله روش های درمانی غیردارویی تمرینات تن آرامی است که در بارداری بی ضرر بوده، باعث کاهش استرس و اضطراب شده و میتواند باعث بهبود پیامدهای حاملگی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تنآرامی بر قند خون و فشار خون زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام گردید. روش کار: این مطالعهی نیمهتجربی بر روی 80 بیمار مبتلا به دیابت بارداری تحت درمان با رژیم غذایی با سن بارداری 26/24 هفته مراجعهکننده به درمانگاه بارداری بیمارستان امامخمینی شهر تهران که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شده بودند، انجام شد. نمونه ها پس از غربالگری از نظر استرس، اضطراب و افسردگی، وارد پژوهش شدند. قند خون ناشتا و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، قبل و بعد از مداخله اندازهگیری گردید. گروه آزمون به مدت 10 هفته، هفتهای یک جلسه 45 دقیقهای تمرین با تنآرامی به روش mind-body و body-mind و دو بار تمرین در منزل داشتند. تکنیک تنآرامی به صورت ایفای نقش و پخش سیدی توسط محقق، آموزش داده شد. دادهها با نرمافزار SPSS/21 و با آزمونهای کایدو و تیمستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در ابتدای مطالعه دو گروه کنترل و آزمون از نظر مشخصات مامایی و دموگرافیک، فشارخون سیستولیک (P=0/558) ، فشارخون دیاستولیک (P=0/712) و قند خون ناشتا (P=0/484) همگن بودند. در انتهای مطالعه نتایج نشان داد، پس از انجام تنآرامی، در گروه آزمون میانگین قندخون ناشتا از 2/45±98/18 به 5/09±94/1 میلی گرم بر دسی لیتر (P<0/001) و میانگین فشارخون سیستولیک از 9/60±109/7 به 101±8/18 میلی مترجیوه (P=0/02) به طور معناداری کاهش پیدا کرده است و هر دو متغیر فشارخون سیستولیک و قندخون ناشتا در گروه کنترل از گروه آزمون به طور معناداری بیشتر بوده (P<0/001)، ولی فشارخون دیاستولیک در هر دو گروه تغییر معناداری نداشته است (P=0/51). نتیجه گیری: تمرینات تنآرامی باعث کاهش قند خون ناشتا و فشارخون سیستولیک مادران مبتلا به دیابت بارداری میگردد. لذا میتوان پیشنهاد نمود، تن آرامی در مراقبت های مامایی به این مادران آموزش داده شود.

نویسندگان

فرحناز عزیزی

مربی، کارشناسی ارشد مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا

مهرناز گرانمایه

استادیار، دکترای آموزش پزشکی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران

سارا بیگدلو

دانش آموخته، کارشناسی ارشد مامایی

عباس مهران

مربی، کارشناسی ارشد آمار، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران