آسیب شناسی در جذب گردشگر شهر اهواز با تاکید بر عناصر زیرساختی شهری

گسترش شهر نشینی از علل مهم شکل گیری گردشگری قلمداد میشود .گردشگری )توریسم یا جهانگردی (پدیده ای است که از دیر زمان با اشکال خاص خود در جوامع انسانی وجود داشته و به تدریج با تحولات تاریخی ،مراحل تکامل خود را تا عصر حاضر طی نموده است . این پدیده عموما بر پایه سفر و جابجایی بنا شده که خود ،زاده ی نیازهای گوناگون روانی ،فرهنگی، اجتماعی، و اقتصادی انسان است. توسعه گردشگری و به خصوص افزایش تعداد جهانگردان ،باعث رونق طیف وسیعی از فعالیت های اقتصادی کشور یا منطقه میزبان می شود)کارگر، 39،1386 (.با توجه به اهمیت این موضوع در عصر حاضر و قدمت شهر اهواز ؛متاسفانه در زمینه ی گردشگری داخلی و خارجی پیشرفتی نداشته است و در زمینه تبلیغات و شناساندن این شهر به عنوان یکی از مراکز گردشگری منطقه اقداماتی در خور انجام نشده است.بنابر این نیاز به برنامه ریزی های مناسب و توجه بیشتر در زمینه ی توسعه گردشگری در این شهر ضروری می نماید، با توجه به کلیات گفته شده پژوهش حاضر به آسیب شناسی توسعه گردشگری شهر اهواز با تاکید بر عناصر زیرساختی می پردازد که بتوان با بررسی علل توسعه نیافتگی گردشگری شهر اهواز به راه حلی برای توسعه هر چه بیشتر گردشگری این شهر رسید. لذا مساله اصلی این پژوهش این است که چرا این شهر علیرغم داشتن توانهای متعدد و متنوع گردشگری ناشناخته مانده و از فاکتورهای توسعه فاصله گرفته است.در این پژوهش سعی شده تا تعریفی کلی از گردشگری،توسعه پایداروآسیب شناسی گردشگری در ایران ذکر شود.سپس خلاصه ای در مورد شهرستان نهاوند از ابعاد تاریخی و جغرافیایی و جاذبه های موجود در آن گفته شود.و در آخر یافته های موجود با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته و به اسیب شناسی توسعه گردشگری شهر اهواز پرداخته است