آزادسازی فسفر و نیتروژن طی زمان طولانی از بسترهای زئوپونیک تشکیل شده از آپاتیت های منابع مختلف ایران درکشت گل رز (Rosa hybrida var. Black Magic)

بستر کشت زئوپونیک مانند یک کود کندرها عمل می کند که در آن، مواد غذایی، طی واکنش های حلالیت و تبادل یونی، قابل حل می شوند تا برای جذب توسط گیاه در دسترس باشند. به منظور ارزیابی میزان فسفر و نیتروژن آزاد شده طی زمان طولانی از زئولیت و آپاتیت های دو منطقه از ایران در کشت زئوپونیک گیاه رز، مطالعه ای به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد که در آن، تأثیر 4 نوع بستر کشت با درصدهای مختلف از آپاتیت، زئولیت، پرلیت و خاک زراعی را به همراه 5 نوع محلول غذایی مختلف (3 نوع محلول غذایی کوئیک و 2 نوع محلول مشابه غلظت خاک مناسب) مورد بررسی قرار داد. در این آزمایش، میزان فسفر و نیتروژن برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بسترهای کشت، محلولهای غذایی و بره مکنش آنها اثر معنی داری بر میزان این عناصر دارند. در بین محلول های غذایی، محلول غذایی کوئیک و همکاران (به عنوان شاهد) مناسب ترین محلول بود. بسترهای حاوی آپاتیت منطقه دلیر و بستر شاهد(فقط شامل خاک زراعی) بالاترین میزان فسفر را ایجاد کردند. بستر حاوی همان آپاتیت (1 درصد) بیشترین میزان نیتروژن را ایجاد کرد. بستر حاوی آپاتیت منطقه موندن (بدون خاک زراعی) پایین ترین میزان عناصر را ایجاد کرد.