مقایسه روشهای تحلیل سیگنال ارتعاشی FFT و EMD جهت عیب یابی یاتاقان ها و چرخدنده ها

پایش وضعیت (CM) یکی از روشهای نگهداری و تعمیرات پیش بینانه (PDM) است که به جای تعمیرات دوره ای یا تعمیرات در بازه های ثابت، تنها زمانی اجازه سرویس و تعمیرات داده میشود که اندازه گیری ها نشان دهند تعمیرات و سرویس برای سلامت دستگاه ضروری است. پایش وضعیت با استفاده از آنالیز ارتعاشی در ماشین آلات دوار، رایجترین و قدرتمندترین روش است. به خاطر نقش مهم جعبه دنده ها و یاتاقانها در تجهیزات نظامی و صنعتی دوار، یافتن علائم خرابی در آنها در مراحل اولیه بسیار مهم است. معمولا0 سیگنالهای ارتعاشی، توسط شتاب سنجهای نصب شده روی نشیمنگاه یاتاقان ها، اندازه گیری میشوند. در مقاله حاضر پس از معرفی روشهای تحلیل سیگنال ارتعاشی، قابلیت روش FFT که اکنون مورد استفاده قرار میگیرد، با روشی جدید به نام EMD دردو آزمایش روی یاتاقان و جعبه دنده معیوب مقایسه شده است.آزمایش اول مربوط به تحلیل سیگنال ارتعاشی حاصل از یک یاتاقان معیوب است که دارای خرابی از ناحیه کیج و رینگ خارجی میباشد. آزمایش دوم نیز مربوط به تحلیل سیگنال ارتعاشی حاصل از یک جعبه دنده است که چرخدنده های آن دارای دندانه های مارپیچ میباشد. عیب موجود در این جعبه دنده، شکستگی دو عدد از دندانه های چرخدنده بزرگ میباشد که به دلیل مارپیچ بودن دندانه ها صدای غیر عادی از جعبه دنده به گوش نمیرسد. سیگنال ارتعاشی حاصل از این جعبه دنده توسط دو روش EMD و FFT مورد بررسی قرار گرفته و نتایج بررسی نشان داد که روش EMD میتواند عیب موجود در یاتاقان و جعبه دنده را به صورت دقیق تشخیص دهد در حالی که روش FFT قادر به تشخیص دقیق محل خرابی نمیباشد.