دفاعیه ارشد: به کارگیری رویکرد تصمیم گیری چندشاخصه جهت اولویت بندی متغیرهای ریسکی اثرگذار در پروژه های عمرانی در شرایط عدم قطعیت

به کارگیری رویکرد تصمیم گیری چندشاخصه جهت اولویت بندی متغیرهای ریسکی اثرگذار در پروژه های عمرانی در شرایط عدم قطعیت روز سه شنبه، 28 شهریور، 1402 توسط موسسه آموزش عالی زند شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.

مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی پیمایشی است که در سال ۱۴۰۲ با هدف به کارگیری رویکرد تصمیم گیری چندشاخصه جهت اولویت بندی متغیرهای ریسکی اثرگذار در پروژه های عمرانی در شرایط عدم قطعیت، صورت پذیرفته است. جامعه آماری این پژوهش را اعضای پایه یک جامعه نظام مهندسی شیراز با تخصص مهندسی عمران در شیراز تشکیل می دهند که از بین آنها ده نفر به شیوه نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند. جهت انتخاب مهمترین متغیرهای ریسکی اثرگذار در پروژه های عمرانی در شرایط عدم قطعیت با استفاده از تکنیک دلفی فازی، با استفاده از مرور ادبیات تحقیق، تعداد ۵۰ شاخص استخراج شد. این شاخص ها از بین پرتکرارترین شاخصها انتخاب شدند. به منظور انتخاب مهمترین شاخص ها، تکنیک دلفی فازی، مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه با استفاده از روش سوارا فازی به تعیین وزن سه معیار کیفیت، هزینه و زمان پرداخته شد. به منظور رتبه بندی متغیرهای ریسکی اثرگذار در پروژه های عمرانی از روش تاپسیس فازی استفاده شد. بر این اساس عدم رعایت استانداردها، ریسک تکنولوژیک، خسارات ناشی از خطاهای انسانی، خطاهای طراحی و مهندسی ضعیف، شرایط اقلیمی و محیطی ناپایدار، ریسک های مالی، تغییرات سیاسی، تورم/رکود اقتصادی، حوادث منجر به فوت یا معلولیت، کنترل کیفیت نامناسب، خرابی ماشین آلات و تجهیزات اساسی، ضعف پیمانکار، نقص برنامه ریزی و طراحی، برآوردهای نادرست بودجه و زمان، تاخیر در تحویل مواد، کیفیت منابع و مواد، تغییر قوانین و مقررات، تغییر نرخ ارز، مشکلات تامین کنندگان، بهره وری پایین نیروی کار رتبه های یک تا بیست را به خود اختصاص دادند. چکیده: متغیرهای ریسکی، پروژه های عمرانی، عدم قطعیت، سوارا فازی، تاپسیس فازی
معرفی سخنرانان: نگارنده:زهرا امینی استاد راهنما:دکتر کیومرث بحرینی استاد مشاور: دکتر مهدی ابطحی استاد داور:دکتر قیومی