دفاعیه ارشد: بررسی تغییرات برخی نشان گرهای میتلاسیون های DNA در بافت پروستات موش های صحرایی مبتلا به سرطان متعاقب به هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی کورکومین
Investigating the changes of some markers of DNA methylation in the prostate tissue of rats with cancer following eight weeks of aerobic training and curcumin supplementation
بررسی تغییرات برخی نشان گرهای میتلاسیون های DNA در بافت پروستات موش های صحرایی مبتلا به سرطان متعاقب به هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی کورکومین روز چهارشنبه، 15 آذر، 1402 توسط موسسه آموزش عالی زند شیراز در شهر شیراز استان فارس برگزار می شود.
حوزه های تحت پوشش: سرطان
برگزار کننده: موسسه آموزش عالی زند شیراز
بررسی تغییرات برخی نشانگرهای متیلاسیون DNAدر بافت پروستات موش های صحرائی مبتلا به سرطان متعاقب هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی کورکومین
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف کورکومین بر عملکرد میتوکندری در بافت پروستات موشهای صحرایی مبتلا به سرطان پروستات بود. روش تحقیق: جامعه آماری تحقیق حاضر را ۶۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار با وزن حدود ۳۰۰ تا ۳۴۰ گرم با سن تقریبی ۸ تا ۱۰ ماه از مرکز پرورش و تکثیر حیوانات آزمایشگاهی انستیتوپاستور ایران خریداری شدند کهبر روی ۵۰ سر از آنها القا بیماری سرطان پروستات صورن گرفت و پس از اطمینان از القا سرطان پروستات، موشهای صحرایی بیمار به گروه های (۱) کنترل-بیمار، (۲) مکمل کورکومین- بیمار، (۳) تمرین تناوبی شدید- بیمار و (۴) مکمل کورکومین + تمرین تناوبی شدید - بیمار تقسیم شدند. همچنین برای بررسی اثرات القا سرطان بر متغیر های تحقیق تعداد ۱۰ سر موش صحرایی به عنوان گروه کنترل سالم در نظر گرفته شد. گروه تمرین به مدت هشت هفته تمرینات تناوبی شدید را انجام دادند.. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ، بافت پروستات به دقت استخراج گردید و برای انجام مراحل بعد در دمای ۸۰- منتقل شد. برای ارزیابی پاتولوژی، بافت پروستات استخراج شده در محلول نرمال سالین حل شد و سپس بافت به فرمالین ۱۵ درصد منتقل شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها : پس از انجام هشت هفته تمرین هوازی و مکمل دهی کورکومین؛ در بیان O -۶-متیل گوانین DNA متیل ترانسفراز (MGMT) افزایش معنی دار گروه تمرین+مکمل کورکومین نسبت به کنترل-بیمار (۰۴۵/۰=P) و مکمل کورکومین (۰۴۷/۰=P) مشاهده شد. همچنین در بیان ۸-OHdG میان گروه ها تفاوت معنی دار وجود نداشت (۲۴۵/۰=P). نتیجه گیری: تداخل به کار رفته در تحقیق حاضر می تواند اثرات مثبت زیادی بر ترمیم DNA سلولی ناشی از آسیب های افزایش استرس اکسیداتیو ناشی از پیشرفت سرطان داشته باشد و احتمالا می تواند به بهبود این بیماری کمک کند؛ با این حال برای بیان خطوط راهنمای قطعی در این مقوله می بایست تحقیقات بیشتری انجام گیرد.
واژگان کلیدی: تمرینات هوازی -کورکومین –سرطان پروستات – نشانگران متیلاسیونDNA
معرفی سخنرانان: نگارنده: ابراهیم آریائی استاد راهنما:سرکار خانم دکتر شیخانی استاد مشاور: جناب آقای دکتر رحیمی استاد داور:جناب آقای دکتر صالحی
معرفی سخنرانان: نگارنده: ابراهیم آریائی استاد راهنما:سرکار خانم دکتر شیخانی استاد مشاور: جناب آقای دکتر رحیمی استاد داور:جناب آقای دکتر صالحی
درج در سایت: 8 آذر 1402 - تعداد مشاهده 238 بار