اعتبار امر مختومه در قرار و حکم

امر مختوم در واقع حکمی است قطعی و نهایی شده که قابل تجدید نظر خواهی نمیباشد
که به آن امر قضاوت شده نیز می گویند یک حکمی که از حیث سبب وحدت موضوع و وحدت اسباب تمام شده است
تفاوت امر مطروحه با امر مختومه در قطعی بودن حکم میباشد در امر مطروحه امکان بازگشت وجود دارد لذا امر مختومه یک انر قطعی و نهایی است و امکان بازگشت از حکم وجود ندارد
اعتبار امر مختوم در دستور چه قضایی و چه اداری مشمول نمیباشد
رای به دو قسم تقسیم می شود که به شرح زیر است
_ قرار : قرار ابطال دادخواست ۲_ م ۲۵۹ هرگاه هزینه کارشناسی پرداخت نشود ظرف مدت هفت روز دادگاه قرار ابطال دادخواست صادر میکند
۴_ قرار رد دعوی: اگر تحت هر شرایطی عنواین ماده ۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی وجود نداشته باشد دادگاه قرار رد دعوی صادر میکند ،
۵_ قرار عدم استماع دعوی ۶_ قرار سقوط دعوای،در زمانی است که قید مباشرت وجود داشته باشدو یکی از طرفین فوت شده باشد مانند تمکین که این مورد دارای اعتبار امر مختوم است ✓
و اما حکم : یا مقدمه است یا اسباب موضوعی یا اسباب حکمی و نتیجه
اسباب موضوعی: اسناد ومستنداتی هستند که که طرفین و اصحاب دعوی ارائه میدهند
اسباب حکمی: مواد قانونی است که دادگاه و قاضی محترم دادگاه با استناد و استفاده از آن حکم صادر میکند ، در واقع مواد قانونی هستند که برای دعوی در نظر گرفته شده است
در حکم فقط و فقط منطوق حکم یا همان نتیجه دارای اعتبار امر مختوم است
نکته : امور حادث اموری هستند که شامل اعتبار امر مختوم میشوند مانند محجوریت یا طلاق و تمکیت
اعتبار امر مختوم شامل تمام مراجع قضایی و انتظامی و دیوان عالی و روحانیت میشود