تاثیر مجازات های جایگزین حبس بر زنان در تحکیم خانواده

امروزه با گسترش دامنه شمول اصل فردی کردن مجازات ، ضرورت تطبیق مجازات ها با شخصیت مرتکب نیاز پیدا می کند .

اینکه مرتکب چه شخصیت و جایگاهی در اجتماع و مهم تر از آن در خانواده داشته باشد ، بسیار حائز اهمیت است . به عنوان مثال ، اینکه مرتکب جرم ، زنانی باشند که دارای مسئولیت های حقوقی و عاطفی در قبال همسر و فرزندانشان اند ، بسیار سخت تر و پیچیده تر از مسئولیت زنان و دختران مجرد و بدون مسئولیت می باشد .

قانونگذار در سال 1392 نهاد جدیدی تحت عنوان « مجازات های جایگزین حبس » را در قانون مجازات اسلامی پیش بینی و مقرر کرده است که در صورت وجودشرایط خاص ، مجازات حبس الزاما و یا اختیارا به مجازات های دیگری تبدیل شود . شایان ذکر است ، مجازات های جایگزین حبس طبق ماده 64 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 عبارت است از : « دوره مراقبت ، خدمات عمومی رایگان ، جزای نقدی ، جزای نقدی روزانه و محرومیت از حقوق اجتماعی » . و این تبدیل مجازات در پاره ای موارد الزامی و در پاره ای موارد اختیاری ، و در واقع بسته به نظر قاضی می باشد .

مجازات های جایگزین حبس بر زنان و مادران در نهاد خانواده اثرات مثبت و سازنده ای را نسبت به اجرای خود مجازات خواهد گذاشت . اینکه همسر و خانواده و خویشان او و همچنین فرزندانش چه نگرش و دیدگاهی را نسبت به مادر و یا همسر خود ، هنگامی که او در زندان و یا حبس می باشد را دارند ، نسبت به زمانیکه همین مرتکب به جای مجازات حبس و زندانی شدن ، مجازات های جایگزین حبس را سپری می کند .

و همچنین اثرات سوء و مخربی که حبس بر زنان متاهل در خانواده و تضعیف بنیان خانواده ها می تواند داشته باشد هم به مراتب بیش تر از مجازات جایگزین حبس می باشد . به وفور طلاق زوجین در اینگونه موارد ، بیش تر از مواردی که زنان مجرم ، از مجازات جایگزین حبس برخوردار هستند ، مشاهده شده است .