عباس سعیدی در نوروز 1329 در محلۀ بازار تهران، در خانۀ پدر بزرگ مادریش زاده شد. پدر او فرزند آخوند ملا بخشعلی و نوۀ شیخ یعقوب، از خانواده‌ای روحانی، زادۀ ضیاآباد قزوین و از کارکنان وزارت کشور بود. دورۀ ابتدایی را در دبستان بندار رازی (در خیابان لُرزاده) و تحصیل در دورۀ اول متوسطه را در دبیرستان میرداماد (خیابان ری) و دوره دوم متوسطه را در دبیرستان ادیب (خیابان فردوسی) به ‌پایان برد. تحصیلات دانشگاهی را در رشتۀ "بازرگانی" (مدرسة عالی بازرگانی) آغاز کرد، اما در سال 1349 به دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی فعلی) رفت و در رشته جغرافیا ادامه تحصیل داد. او پس از اخذ مدرک کارشناسی (خرداد 1353)، در همان دانشگاه وارد دورة کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی و در اسفند 1355 فارغ‌التحصیل شد. در همان زمان، با دریافت بورس تحصیلی از "دفتر مبادلات آکادمیک" وزارت فرهنگ آلمان، به این کشور رفت و پس از دورۀ شش‌ماهۀ آموزش زبان آلمانی در موسسه گوته (شهر فرایبورگ)، دورۀ دکتری خود را در دانشگاه فیلیپس ماربورگ، زیر نظر پروفسور اکارت اهلرس (ایرانشناس مشهور) آغاز کرد. او پس از گذراندن دروس مرتبط، در سال 1363 از رسالۀ خود (با عنوان "تحولات آقتصاد کشاورزی با تاکید بر اقتصاد آب در ایران (مورد: منطقة اسدآباد همدان") دفاع کرد و به اخذ مدرک دکتری در علوم طبیعی (رشتۀ اصلی جغرافیا و دو رشتة فرعی زمین‌شناسی و اقتصاد تعاون) نایل آمد. سعیدی بلافاصله، با دریافت بورس دیگری از وزارت همکاریهای بین‌المللی آلمان، دورۀ فشردۀ فوق دکترای خود را در زمینه "آموزش دانشگاهی و توسعۀ بین‌اللملل" آغاز و چند هفته پس از اخذ مدرک تحصیلی این دوره (1364)، به ایران بازگشت. سعیدی از شهریور ماه 1364 به عنوان استادیار به عضویت گروه جغرافیای دانشگاه شهید بهشتی درآمد. او در سال 1372 درجه "دانشیاری" و در 1385 به درجة "استادی" نایل آمد و در شهریور ماه 1399 (پس از 35 سال خدمت دانشگاهی)، با پایه 37 استادتمامی بازنشسته شد. او از بدو آغاز فعالیت آموزشی در دانشگاه شهید بهشتی، ضمن همکاری با دانشگاههای مختلف کشور، با نهادها و دستگاههای اجرایی، از جمله جهاد سازندگی، بنیاد مسکن، وزارت مسکن و شهرسازی، همکاری علمی-پژوهشی داشته، ضمن پیشبرد پروژه‌های مختلف، در برنامه‌های توسعة کشور همکاری نزدیک داشته است.