بررسی استعاره ی مفهومی در امثال و حکم دهخدا

استعاره از جهت پویایی، تصویر آفرینی، ایجاز و گیرایی، بستر مناسبی برای نوآوری و خیال آفرینی در عرصه سخن به ویژه شعر است. استعاره از گذشته تاکنون از موضوعات مورد بحث بلاغت و صناعت ادبی بوده است. با این تفاوت که در دوره معاصر با نگاهی نو به استعاره پرداخته می شود. در این دیدگاه استعاره یک فرآیند ذهنی زبانی است آنان استعاره را به صورت موضوعی در حافظه معنایی تحلیل می کنند. یعنی واژه های استعاری بازیافت اطلاعات حافظه درازمدت است که تداعی می گردند. مقاله حاضر به بررسی استعاره مفهومی در اثر فاخر علی اکبر دهخدا یعنی امثال و حکم پرداخته است که با نمودار به صورت محسوس و ملموس بسامد انواع استعاره ی مفهومی را در امثال و حکم نشان داده است.