بررسی ارتباط آلاینده ازن با مرگ و میر ناشی از بیماری های تنفسی در شهر تهران

امروزه با توجه به رشد روزافزون صنعت و افزایش چشمگیر جمعیت، معضل آلودگی منابع حیاتی مورد نیاز بشر بیش از هر زمان احساس می شود. آلودگی هوا نیز به عنوان منبع تنفسی انسان از این امر مستثنا نیست. در پژوهش پیش رو به بررسی اثرات بلندمدت و کوتاهمدت آلاینده ی ازن o3 برروی مرگ و میر ناشی از بیماری های تنفسی در پنج منطقه از شهر تهران به عنوان پایتخت و بزرگترین کلان شهر ایران پرداخته شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش روش پیشنهادی سازمان جهانی بهداشت WHO با استفاده از نرم افزارAirQ+ v1.3 است که توسط مرکز اروپایی محیط زیست و سلامت سازمان بهداشت جهانی توسعه داده شده است. برای ارزیابی اثرات آلاینده بر روی مرگ و میر از غلظت میانگین 8 ساعته بیشینه روزانه ازن استفاده شده است. ارتباط بین غلظت آلاینده و مرگ و میر ناشی از بیماری های تنفسی با استفاده از نرم افزار شبیه ساز AirQ+ انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است که بیشترین نسبت مرگ و میر ناشی از بیماری های تنفسی که به آلاینده ی ازن تخصیص داده شده در مناطق پنج گانه ی مورد بررسی به منطقه ی پنج (ایستگاه پونک) و همینطور کمترین نسبت مرگ و میر ناشی از بیماری های تنفسی تخصیصی به این آلاینده به منطقه ی بیست و دو (ایستگاه پارک رز) تعلق می گیرد و در این بین مناطق سیزده (ایستگاه پیروزی) بیست (ایستگاه شهرری) و دو (ایستگاه دانشگاه شریف) به ترتیب در برگیرندهی نسبت های تخصیص یافته دوم تا چهارم می باشند