مدلسازی مساله ی چگونگی در مدار قرار گرفتن واحدها با در نظرگرفتن پاسخ فرکانسی اولیه

ریزشبکه های دارای سهم قابل توجهی تولیدات تجدیدپذیر هستند و نسبت به شبکه های قدرت بزرگ اینر سی کمتری دارند. لذا برنامه ریزی بهره برداری از ریز شبکه ها نسبت به شبکه های بزرگ متفاوت بوده و نیازمند الزامات خاصی است. مهم ترین تفاوت بهره برداری از ریزشبکه ها نسبت به شبکه های سنتی، ضرورت در نظرگیری دینامیک فرکان سی شبکه در زمان وقوع پی شامد است. چون در این شبکه ها اینر سی کوچک است، قابلیت بازیابی فرکانس شبکه کمتر بوده و امکان دارد در زمان بسیار کوتاه پش از پیشامد، مقدارفرکانس از قعر فرکانسی مجاز شبکه بگذرد و موجب عملکرد رله های زیرفرکانسی حذف بار شود و در صورتی که این رله ها نیز به درستی عمل نکنند امکان خاموشی سراسری به وجود آید. بنابراین در ریزشبکه ها سعی بر مدیریت صحیح نیروگاه های شبکه به روری است که دینامیک فرکانش با اختلالی مواجه نشود. در واقع در مدار قرارگیری نیروگاه ها همواره به صورتی باشد که در صورت بروز یک پیشامد مانند خروج نیروگاه، پایداری فرکانس ففظ شود. در این م اله مدلی از برنامه ریزی تولید نیروگاه ارائه شده است که در آن قید مربوط به قعر فرکانسی در مساله گنجانده شده است. مزیت بارز روش پیشنهادی، استاندارد بودن فرم بهینه سازی در قالب برنامه ریزی خطی آمیخته عدد صحیح می باشد. اینفرم استاندارد به راحتی قابل فل توسط ابزارهای می باشد. در این پایان نامه یک ریزشبکه واقعی مورد ارزیابی قرار گرفته است و نتایج نشان می دهد که بهره گیری از روش پیشنهادی موجب ففظ امنیت فرکانسی شبکه شده و در حین حال هزینه بهره برداری از شبکه را در حدود کمتر از 3 درصد افزایش می دهد.