بررسی پتانسیل به کارگیری انرژی زمین گرمایی در ایران

استفاده از انرژی زمین گرمایی درایران به سالهای بسیار دور می رسد بطوری که مردم به شیوه های سنتی از اینانرژی در محل هایی که چشمه های آبگرم وجود داشت، در قالب حمام ها و استخرهای شنا جهت مصارف آب درمانی وتفریحی استفاده میکردند. در ایران از سال 1354 مطالعات گسترده ای به منظور شناسایی پتانسیل های منبع انرژی زمیندر نواحی شمال و شمال غرب ایران در محدوده ENEL گرمایی توسط وزارت نیرو با همکاری مهندسین مشاور ایتالیاییای به وسعت 260 هزار کیلومتر مربع آغاز گردید. موقعیت قرارگیرى ایران در مرزهای تکتونیکى نیروى عظیم نهفته درکالبد کشور را نشان مى دهد. براساس طبقه بندى های صورت گرفته ی جهانی، ایران در گروه کشورهایی که داراى ذخایراحتمالى براى تولید برق از انرژى زمین گرمایى با استفاده از سیکل های تبخیرلحظه اى و باینرى (براى دوره 30 ساله)قرار گرفته و قابلیت تولید برق زمین گرمایى با ظرفیت بیش از 200 مگاوات براى آن پیش بینى شده است. طبق اطلسانرژی زمین گرمایی که توسط سازمان انرژیهای تجدید پذیر و بهره وری انرژی برق در تابستان 1398 منتشر شده است،حدود 50 ناحیه مستعد، جهت بهرهبرداری از انرژی زمین گرمایی در 15 استان کشور شناسائی شده است و بر اساس یکنوع مطالعه آماری و انتخاب بهترین سناریو های بهره برداری از منابع مذکور، پتانسیل عملیاتی احداث نیروگاه های انرژیزمین گرمایی در آنها می تواند به بیش از 2000 مگاوات برسد.