مطالعه آزمایشگاهی عایق های مرسوم در صنعت ساختمان جهت به حداقل رساندن اتلاف انرژی

با توجه به محدودیت در منابع انرژی های فسیلی که بخش عمده انرژی مصرفی در جهان را تشکیل می دهد- و آلودگی های ناشی از مصرف آنها، بهینه سازی مصرف انرژی ضرورتی اجتناب ناپذیر است و پیشگیری از اتلاف انرژی (که عایق کارییکی از روشهای متداول آن است) نیز یکی از مظاهر این بهینه سازی به شمار می آید. بصورت کلی اجرای خوب یک سیستمعایقی به 3 عامل بستگی دارد: طراحی دقیق، استفاده از مصالح مناسب و اجرای صحیح. در این پژوهش با استفاده از نتایجآزمایشگاهی تلاش شده است تا اثر عایق کاری حرارتی بر میزان اتلاف انرژی از یک ساختمان نمونه مورد بررسی قرار گیرد.نمونه آزمایشگاهی مورد بررسی در این پژوهش ماکت یک ساختمان مسکونی با سقف شیب دار بوده است. در این پژوهش دونوع عایق (پشم سنگ و پشم شیشه) با ضخامت های مختلف و در شرایط محیطی متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایجنشان می دهد که اولا عایق کاری سبب کاهش اتلاف انرژی در ساختمان خواهد شد. همچنین با افزایش ضخامت عایق (دردامنه آزمایش)، اتلاف حرارت کاهش می یابد. اجرای صحیح عایقکاری بر روی پوسته ساختمان نیز دارای اهمیت بسیاری استکه در صورت عدم رعایت، ممکن است تاثیر آن را تا حد زیادی کم نماید.