بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و آنتی اکسیدانی چند نوع عسل و مقایسه اثر ضدمیکروبی آنها بر اسینتوباکتر بومانی و انتروکوکوس فکالیس
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 336
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRIFST-8-3_006
تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1399
چکیده مقاله:
امروزه عوارض متعددی ناشى از مصرف آنتی بیوتیک ها برای انسان ایجادشده و نیز باکتری ها نسبت به تعداد زیادی از آنها مقاوم شده اند. لذا توجه بسیاری از پژوهشگران به داروهایى با منشا طبیعى جلب شده است. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و آنتی اکسیدانی انواع عسل؛ شامل عسل های گیاه کبود محصول بهار 1395 و بهار 1396، گیاه پنج انگشت محصول بهار 1396 و گیاهان پنبه و آفتاب گردان محصول پاییز 1396جمع آوری شده از نیشابور بر باکتری های اسینتوباکتر بومانی (PTCC:1797) و انتروکوکوس فکالیس (PTCC:1394) بود. همچنین مقایسه اثر ضدمیکروبی این عسل ها در غلظت های مختلف (10، 20، 50 و 70 درصد) بدون استفاده از آمپی سیلین و به همراه آمپی سیلین روی باکتری ها انجام شد. نتایج نشان داد تمامی عسل ها دارای کیفیت مناسبی بودند، هرچند عسل گیاهان پنبه و آفتاب گردان که نسبتا تازه بود ازنظر خواص فیزیکوشیمیایی به طور معنی داری از سایر عسل ها بهتر است. به طوری که دارای ترکیبات فنولی، فعالیت آنتی اکسیدانی، اسیدیته، پرولین و وزن مخصوص بیشتر و دارای رطوبت کمتر و در کل کیفیت بهتری بود. طبق یافته ها تمامی عسل های موردبررسی خاصیت باکتریوستاتیک داشتند و افزایش غلظت محلول عسل ها باعث افزایش خاصیت ضدمیکروبی آنها شد. همچنین مشخص شد با اضافه شدن آمپی سیلین به عسل ها مقدار تاثیر ضدمیکروبی آنها افزایش می یابد. ازنظر خاصیت ضدمیکروبی هم عسل پاییزه گیاهان پنبه و آفتاب گردان در مقایسه با سایر عسل ها بیشترین تاثیر را داشت. درنهایت نتیجه گیری می شود استفاده از عسل و به ویژه عسل تازه گیاهان پنبه و آفتاب گردان به همراه آمپی سیلین می تواند در جلوگیری از رشد باکتری های اسینتوباکتر بومانی و انتروکوکوس فکالیس موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محبوبه دهقان
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
جمشید مهرزاد
استادیار، گروه بیوشیمی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :