تبیین نگرش فرد به ساختار در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ مطالعه موردی گفتمان اعتدال گرایی

نقش بی بدیل فرد تصمیم گیرنده در سیاست خارجی باعث شده تا بسیاری از نظریهپردازان او را به عنوان جعبه سیاه رفتار یک دولت در نظام بینالملل تلقی کنند. این امر بدان دلیل است که هنجارها، ارزشها و باورهای فرد زمینه نگرش خاص به ساختار نظام بین الملل و بازیگران آن را به وجود می آورد و این بدان معناست که فرد راهبر سیاست خارجی با عملکرد خود باعث تعامل یا تقابل با این ساختار و بازیگران آن میشود. اهمیت این تاثیرگذاری فرد در کشورهایی مانند ایران که سیاست خارجی آن به نوعی شخصیت محور است دوچندان می نماید. لذا هدف اصلی این پژوهش پرداختن به این نقش و نگرش فرد در سیاست خارجی نسبت به ساختار است . سوال اصلی مقاله آن است که؛ نحوه بازنمایی ساختار در نگرش حسن روحانی به عنوان رهبر گفتمان اعتدال به چه صورت بوده است یافته های پژوهش براساس روش توصیفی- تحلیلی نشان میدهد که روحانی به تناسب هنجارها و ارزشهای خود دو سطح داخلی و خارجی را در بالاترین سطح همبستگی میدید و لذا بازنمایی ساختار در نگرش او به صورت کانتی و تعاملی رخ داد.