رابطه بین رفتار شهروندی سازمانی و جهت گیری کارآفرینی

در قرن 21 مهم ترین سرمایه ای که موجب موفقیت سازمان ها می شود، کارکنان آن سازمان هستند. نکته حیاتی برای رقابت شدید و بقای سازمان ها، توانایی مدیریت روش و رفتار کارکنان و هدایت آن ها به سمت اهداف سازمانی است. رفتار شهروند سازمانی می تواند به صورت عملکردی که محیط اجتماعی و روانشناختی را در مکانی که وظایف انجام می شوند، پشتیبانی می کند، تعریف شود. جدا از نقش ها و وظایف مشخص شده، کارکنانی که خارج از محدوده ی وظایف و نقش خود رفتار می کنند و آن هایی که این رفتارها را در جهت هدف سازمان بروز می دهند، نقشی حیاتی به نفع سازمان ها ایفا می کنند. جهت گیری کارآفرینی را می توان به شکل ساختار دو بعد شامل رفتارهای کارآفرینی و رفتارهای مدیریتی برای ریسک پذیری تعریف کرد. رفتارهای کارآفرینی نیز می تواند به صورت نوعی گرایش مدیریتی ذاتی موجود در سطح مدیران ارشد موظف به توسعه واجرای استراتژی ها یعنی فعالیت های استراتژیک مورد علاقه با نتایج نا مطمئن تعریف شود. هدف این تحقیق، بررسی و مطالعه رابطه بین رفتار شهروند سازمانی و جهت گیری کارآفرینی با انجام تحقیقی کیفی و کتابخانه ای است.