بررسی فقهی نکاح پدر طفل مرتضع با فرزندان مرد صاحب لبن و زن مرضعه

محرمیت از جمله مواردی است که در فقه اسلامی موجب ایجاد حرمت نکاح و ممنوعیت ازدواج میان افراد می گردد. محرمیت به طرق مختلفی میان افراد واقع می شود، از جمله: محرمیت نسبی که ناشی از ولادت است، محرمیت ناشی از مصاهره که از طریق ایجاد پیوند زناشویی میان زن و مرد و خویشاوندان آنها ایجاد می گردد و محرمیت ناشی از قرابت رضاعی که به واسطه ی شیرخوردن طفل از زن مرضعهای می باشد که پس از رعایت نمودن شرایط آن، محرمیت رضاعی میان افراد اتفاق می افتد که اثر آن حرمت نکاح میان افراد است .یکی از مواردی که در این زمینه میان افراد دارای خویشاوند رضاعی، مبتلابه است، این است که آیا پدر طفل مرتضع میتواند با فرزندان صاحب لبن و زن مرضعه ازدواج نماید و یا اینکه قول فقها مبنی بر حرمت نکاح میان آنهاست.در میان فقها به طور کل سه نظریه در این باره مطرح است که عدهای قائل به حلیت نکاح می باشند ، عده ای دیگر قائل به حرمت نکاح هستند که همان قول مشهور فقهاست و قول سومی نیز وجود دارد که کراهت این نکاح را بیان می دارد. نگارنده در این تحقیق با رویکردی توصیفی تحلیلی و فیش برداری از منابع کتابخانهای و نرم افزارهای فقهی، با بررسی اقوال و ادلهی قائلان به حلیت و حرمت نکاح - و مخدوش نمودن ادلهی هریک، برخلاف قول مشهور، کراهت نکاح پدر مرتضع با فرزندان صاحب لبن و زن مرضعه را به اثبات رسانده تا راه حلی برای حل مشکل بسیاری از خانواده هایی که نسبت به این موضوع جهل داشته و باعث مشکلاتی برای آنان گردیده باشد و مانع از هم گسیختگی بنیان خانواده ها گردد.