بررسی جایگاه و اعتبار اسناد الکترنیک در نظام حقوقی ایران

در این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی به بررسی جایگاه و اعتبار اسناد الکترنیک در نظام حقوقی ایران می پردازیم. - اسناد الکترونیکی را قانونگذار با ذکر شرایطی در حکم سند دانسته است، این شرایط بسته به اشخاص، سیستم های رایانه ای، نرم افزارهای مربوطه و حفاظت از آنها متفاوت می باشند. در واقع سند الکترونیکی عبارت از داده پیامی است که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد. مستفاد از قوانین مدنی و تجارت الکترونیکی ایران، سند الکترونیکی به سه نوع سند رسمی الکترونیکی، سند عادی الکترونیکی با امضای ساده و سند عادی الکترونیکی با امضای مطمئن تقسیم می شود. قانون تجارت الکترونیکی نیز در مواد 6 تا 12 به جایگاه و ارزش اثباتی ادله الکترونیک در قالب داده پیام پرداخته و پس از آنکه آن را در ماده 2 اینگونه تعریف نموده است: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری و یا فن آوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش در . می شود مواد بعدی به ارزش آن به عنوان دلیل و معادل نوشته پرداخته و قانون تجارت الکترونیک در ماده 12 به صراحت ادله الکترونیک اثبات دعوی را واجد ارزش اثباتی معرفی می نماید. و در مواد 13 الی 16 بطور کلی و مختصر مطالبی در خصوص کیفیت و ارزش اثباتی ادله الکترونیک بیان می دارد. بدین ترتیب اسناد الکترونیک نیز همانند اسناد سنتی ، واجد ارزش اثباتی هستند.