پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان بر اساس سرسختی روان شناختی، سبک های مقابله ای و انعطاف پذیری روانشناختی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان بر اساس سرسختی روانشناختی، سبکهای مقابله ای و انعطاف پذیری روان شناختی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان شهرکرد در سال تحصیلی 98- 1397 بوده اند که تعداد کل آنها حدود 1600 نفر برآورد شد. از جامعه مورد نظر با استفاده از جدول مورگان و کرجسی به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای، 220 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های گرایش به رفتارهای پرخطر رشید و مارابی، سرسختی روانشناختی کوباسا، سبکهای مقابله ای لازاروس و فولکمن و انعطاف پذیری روانشناختی دنیس و وندر وال استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل رگرسیون چندمتغیره به روش گام به گام استفاده شد. یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد، بین سرسختی روان شناختی، سبک مقابله ای مساله مدار و انعطاف پذیری روان شناختی با گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان رابطه منفی معنی داری وجود دارد؛ در حالی که، بین سبک مقابله ای هیجان مدار با گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری به دست آمد. به ترتیب انعطاف پذیری روان شناختی، سرسختی روانشناختی و سبکهای مقابله ای هیجان مدار و مسئله مدار بیشترین قدرت در پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر را دارند. در مجموع، با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش میتوان گفت که انعطاف پذیری روان شناختی وسرسختی روانشناختی بالا و سبک های مقابله ای سازگارانه، می توانند باعث کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان شوند و بالعکس.