تاثیر سن جنین های نارس ارکیده بر میزان جوانه زنی به روش غیرهمزیست با کمک بهینه سازی تنظیم کننده های رشد گیاهی
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 12، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 449
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-12-1_008
تاریخ نمایه سازی: 5 مرداد 1399
چکیده مقاله:
چکیده هدف: دانه های ارکیده بسیار ریز، فاقد مواد غذایی و بندرت در شرایط طبیعی جوانه می زنند. برای جوانه زنی در شرایط طبیعی ابتدا بایستی همزیستی با قارچ ها، بویژه قارچ های میکوریزا انجام شود. با استفاده از تکنیک کشت بافت و فراهم نمودن تمام شرایط لازم برای رشد و توسعه، میتوان این محدودیت ها را برطرف نمود. مواد و روشها: کپسول های حاوی دانه بعد از تمیز نمودن سطحی به منظور حذف کامل عوامل بیماریزا، داخل محلول 1 درصد تیپل (Teepol) بعنوان ماده ضدعفونیکننده و خیس کننده برای 20 دقیقه قرار گرفتند. سپس شستشو و به زیر دستگاه لامینار ایرفلو منتقل و در شرایط کاملا استریل با کلرید جیوه (Hgcl2) به میزان 2/0 درصد به مدت 10 دقیقه، بوستین (Bavistin) و استرپتومایسین (Streptomycin) هر کدام به میزان 03/0 درصد بمدت 5 دقیقه ضدعفونی شدند. تمام محیط های کشت همزمان آماده و دانهها در شرایط کاملا سترون بطور یکنواخت کشت و جهت جوانهزنی در اتاق رشد قرار داده شدند. نتایج: درصد و سرعت جوانه زنی تحت تاثیر سن دانه و تنظیم کننده های رشد قرار داشت. تشکیل اسفرول و سنتز کلروفیل در مرحله سوم کشت دانه، حداکثر بود. تشکیل، توسعه و تمایزیابی پروتوکورم بسته به نوع تیمار و مرحله رشدی دانهها در فاصله زمانی بین 43 الی 76 روز بعد از کشت مشاهده شد، که نسبت به شاهد در سطح آماری 1 درصد معنی داری بود. نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل از آنالیز داده ها میتوان بیان داشت، در بیشتر موارد درصد موفقیت از مرحله جوانه زنی تا تمایزیابی پروتوکورم در گلهای ارکیده با توجه به سن دانه گیاهی در هر گونه و رقم، نوع تنظیمکننده های رشد گیاهی مورد استفاده، نسبت و ترکیب دو نوع اکسین و نسبت اکسین به سایتوکنین و بالعکس متفاوت می باشد، در نتیجه لازم است برای هر گونه و رقم با توجه به تفاوت در طول دوره گرده افشانی تا رسیدن دانه آزمایشات تکمیلی جدیدی انجام شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین پیری
استادیار گروه کشاورزی، دانشگاه ولایت، ایرانشهر، سیستان و بلوچستان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :