نقش نهادهای مدنی در کشف جرم

نهادهای مدنی، سازمان های غیر دولتی، حمایت ها و گروه های انسانی خود جوش و برآمده از بطن جامعه هستند که با فعالیت های غیر انتفاعی و داوطلبانه در جهت رفع مه سلامت اجتماعی و خدمت رسانی عمومی فعالیت می کنند، و برترین امتیار خود را استقلال از دولت تدوین کرده اند، در حکومت های مردم سالاری حاکمیت نقش غیر قابل انکاری را برای شهروندان در دادرسی های کیفری قائل است که نهادهای مدنی نیز مشمول این مقوله می گردند قانون آیین دادرسی کیفری محسوب 1392 نیز در ماده 66 برای این نهادها حق شرکت در دادرسی کیفری در زمینه های محصور و طبق اساسنامه داده است که کشف جرم نیز مرحله ابتدایی این مقوله است؛ کشف جرم یکی از اولین مولفه های دادرسی کیفری است، تا جومی کشف نشود جرخه دادرسی کیفری به حرکت در نخواهد آمد و مجرم مجارات نخواهد شد. کشف جرم توسط حسابدطین دادگستری انجام می گردد. اما تراکم بیش از حد جرایم و ظرفیت و توانایی محدود این مقامات جوامع را بر آن داشت که نهادهای مدنی نیز در دادرسی کیفری وارد بشوند. نکته ی قابل توجه این است که نهادهای مدنی، نمی توانند بشورت مستقیم جرایم را کشف کنند چرا که این نهادها ضابط دادگستری تلقی نمی شوند، بلکه این نهادها تحت عنوان دوستان دادگاه با جمع آوری اطلاعات محرمانه مربوطه علیه مواضع حمایتی خود اعلام جرایم مربوطه به دادستان و مقامات تعقیب، در کشف جرایم سهیم بوده و با پایین آوردن ارقام سیاه بزه کاری در تحقق عدالت کیفری موثر می باشند. بنابراین این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای و رجوع به منابع معتبر، در صدد تبیین نقش این نهادها در کشف جرایم می باشد.