طراحی بوژی فرمان پذیر 18-100 و بررسی تاثیر مکانیزم فرمان پذیری مطابق با استاندارد EN14363

در هنگام عبور از قوس مخروطی بودن چرخ باعث جابجایی عرضی چرخ محور و در نتیجه تغییر شعاع دایره چرخش می شود. اما سیستم تعلیق تاثیر این مکانیزم را تا حدود زیادی از بین می برد و در نتیجه در هنگام عبور از قوس غلتش خالص اتفاق نمی افتد و زاویه حمله چرخ و محور افزایش می یابد. این مساله منجر به افزایش سایش سطح تماس چرخ و ریل و ایجاد سر و صدا می شود. از این رو برای کاهش زاویه حمله از بوژی های فرمان پذیر استفاده می شود. بوژی سه تکه ی 18-100 یکی از پرکاربرد ترین انواع بوژی باری مورد استفاده در ایران می باشد. این بوژی به علت مشخصات دینامیکی خود دارای معایبی است که استفاده از مکانیزم فرمان پذیری می تواند سبب بهبود و کاهش این معایب شود. به این منظور در این مقاله ابتدا مکانیزم فرمان پذیری می تواند سبب بهبود و کاهش این معایب شود به این منظور در این مقاله ابتدا مکانیزم فرمان پذیری با استفاده از میله ی پیچشی طراحی و بر روی بویژی سه تکه قرار گرفته و سپس رفتار آن مطابق استاندارد در شرایط مختلف بررسی می شود. هدف در این مقاله بررسی رفتار بوژی فرمان پذیر 100-18 و مقایسه آن با رفتار بوژی 18-100 متداول می باشد. برای این منظور یک واگن باری 4 محوره به همراه 2 بوژی 100-18 که دارای مکانیزم فرمان پذیری میل پیچشی هستند، در نرم افزار UM مدل سازی و شبیه سازی شده است و رفتار آن براساس استاندارد EN 14363 مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.