عوامل رافع مسئولیت مدنی در تصادفات رانندگی در نظام حقوقی ایران

تصادفات رانندگی امروزه از ابعاد وسیعتری نسبت به گذشته برخوردار شده اند زیرا تعدد وسایل نقلیه موتوری و همچنین افزایش جمعیت موجب گردیده تا احتمال تصادفات رانندگی افزایش یابد. از سوی دیگر دامنه و گستره قوانین نیز در همین راستا افزایش یافته و امروزه در تصادفات رانندگی ، صرفا به راننده وسیله نقلیه موتوری به عنوان مقصر حادثه نگاه نکرده و عوامل مختلف در بروز تصادف مورد بحث و بررسی قرار می گیرد تا مسئولیت مدنی به تناسب قصوری که از طر فین متصور است ، مسئول حادثه را مشخص نماید. تحقیق حاضر به روش توصیفی تحلیلی موضوع عوامل رافع مسئولیت مدنی در تصادفات رانندگی را مورد بحث و بررسی قرار داده است زیرا امروزه برخی از قواعد فقهی هم چون قاعده احسان ، قوه قاهره ، قاعده سبب ، قاعده تحذیر از جمله قواعدی هستند که در صورت اثبات آنها در تصادفات رانندگی ، می توان یا از مسئولیت مدنی کاسته یا اینکه طرف مورد اتهام را از مسئولیت مدنی مبرا دانست ، نکته حائز اهمیت اینکه در قوانین جدید راهنمایی و رانندگی میزان قصور زیان دیده از تصادفات رانندگی را نیز در بروز حادثه مورد مداقه قرار داده و آن را نیز از عوامل رافع مسئولیت مدنی در تصادفات رانندگی می دانند. این موضوع در سایر نظام های حقوقی نیز مورد توجه اندیشمندان قرار گرفته و به جهت غنی بودن منابع فقهی در حقوق ایران که پشتوانه ای مهم جهت حقوق مدنی می باشد ، با استفاده از قواعد فقهی مورد ذکر ، تعیین مسئولیت مدنی در تصادفات و رفع و یا کاهش آن از یک طرف حادثه امری مهم و منطقی به نظر می رسد.