بررسی جلوه های قرآن و حدیث در اشعار کودک محمود کیانوش (در دهه ی هفتاد)

ادبیات کودک که شاخه ای از ادب فارسی است، از دهه ی چهل تاکنون به رشد و تعالی خود نزدیک شدهاست. ادبیات کودک و بزرگسال در اصل تفاوت چندانی با هم ندارند. درحقیقت آنچه که ادبیات کودک را از ادبیات بزرگسال جدا می سازد بیشتر حالت محاوره ای آن است. شاعران معاصر بیش از گذشتگان به ادبیات کودک پرداخته اند و برای تعالی و پیشرفت آن نیز بسیار تلاش نموده اند. محمود کیانوش، بنیانگذار و پدر شعر کودک، یکی از پرکارترین شاعران معاصر ادبیات کودک و نوجوان، بدون آنکه خود خواسته باشد، شعر کودک و نوجوان را دچار یک تحول اساسی کرده است. او در دوره ی خودش بهترین کار را انجام داده و شعر کودک را از یک شعر آموزشی، به شعری که در آن خیال هست ارتقاء داده است. وی در اشعار کودک خود، از آیات قرآن و احادیث تاثیر پذیرفته و مفاهیم قرآنی حدیثی را با زبانی ساده و کودکانه به کارگرفته است. در این تحقیق، جلوه های قرآن و حدیث در اشعار کودک این شاعر که در دهه ی هفتاد تجدید چاپ شده، بررسی و تحلیل گردیدهاست. نتایج نشان میدهد که کیانوش از اثرپذیری الهامی بنیادی، تلمیحی، چندسویه، وام گیری واژگانی، ترجمه ی واژگانی، اشاره و اقتباس بیشتر استفاده کرده است.