مقایسه و بررسی زبان های برنامه نویسی شبکه های نرم افزار محور SDN

شبکه های نرم افزار محور (SDN) باعث ایجاد یک دگرگونی در مبانی شبکه های رایانه ای شده اند این تحول در اینترنت منجر بهپیچیدگی کنترل و مدیریت ش بکه های آی پی شده است این شبکه ها برای ایجاد شبکه بر اساس سیاست های تنظیم مجدد چالشبرانگیز هستند شبکه های نرم افزار محور جدید ترین نوع از شبکه ها می باشند که برای سهولت بعضی از کارهای کنترلی و مدیریتیدر سطح بالای شبکه ایجاد شده اند به واقع شبکه های نرم افزار محور برای استفاده نرم افزاری در سطح بالا می باشند و استفاده ازسخت افزار را کاهش می دهند و با بهره مندی از این مسئله بسیاری از شرکت ها و سازمان ها خودشان می توانند مبادرت به برنامهنویسی شبکه کنند از این رو داشتن نرم افزار در کانون خدمات و امکانات ارائه شده به وسیله استفاده از زبان های برنامه نویسی نقشکلیدی در اثر گذاری کارآمد در این عرصه را بازی می کند این زبان ها به کاربران اجازه می دهند که قواعد متفاوت پیکر بندی شبکهرا مشتص کنند به عنوان نمونه دسترسی به لیست های کنترل. آنها همچنین می توانند برای رویارویی با سایر الزامات مدیریت مانندبازبینی، تجارب تخصصی ارائه دهند موارد قبلی چهارچوبی را برای برنامه ریزی شبکه های رایانه ای از طریق کنترل واسط سطحداده ارائه می دهند، که همانند زبان های اسمبلی است و مسیر ساده ای برای کنترل شبکه نیست زبان های برنامه نویسی سطح بالاکه دانستن آنها راحت است و می توانند وسیله های پر قدرتی باشند که کیفیت ویژگی های متعدد و عملکردهای مهم شبکه های نرمافزار محور از قبیل سازه های گسترده شبکه، ترکیب بندی طبق اندازه و همچنین مجازی سازی را تضمین کنند در این مقاله، یکبررسی روی زبان های مناسب شبکه های نرم افزار محور که از زبان سطح پایین تا زبان سطح بالا است انجام می دهیم.