بررسی موانع توسعه گردشگری شهری تبریز با استفاده از AHP فازی

با توجه به استقبال قابل توجهی که دردهه های اخیر از توریسم شده است، در بسیاری از کشورها از جمله کشورهای همسایه ایران، سرمایه گذاری های هنگفتی برای ایجاد جاذبه های توریستی صورت گرفته است که یقیناً بازگشت قابل انتظاری خواهد داشت. تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی پیمایشی است و از نظر زمان یک تحقیق کاربردی و مقطعی است، گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. ابتدا با پرسشنامه محقق ساخته به بررسی موانع گردشگری در شهر تبریز پرداخته شده و سپس با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی به رتبه بندی موانع گردشگری پرداخته شده است. از دیدگاه کارشناسان و فعالان این رشته، عوامل سخت افزاری و منابع پشتیبانی، سیاسی، نرم افزاری، منابع و جاذبه های محوری و اجتماعی جزو موانع توسعه گردشگری در شهر تبریز می باشند. براساس یافته های تحقیق بهبود هر یک از موانع نامبرده می تواند به افزایش مزیت های رقابتی شهر تبریز در مقابلشهرهای رقیب منجر شود. هر کدام از این عوامل به تناسب میزان اهمیت و ضعف و قوتی که نسبت به شهرهای رقیب دارد، نیازمند سرمایه گذاری، برنامه ریزی، مدیریت و توجه لازم است.