بررسی جرم نشر اکاذیب در فضای سایبر

رسانه ها تأثیری عمیق و گسترده بر اخلاق و تفکر اجتماعی احاد افراد جامعه دارند. یکی از ویژگی های رسانه و خصوصاً رسانه نوین فضای مجازی، گستردگی مخاطبان و ارتباطات آن است. این قابلیت و ویژگی باعث می شود اخبار و اطلاعات بسیار سریع در آن انتشار یابد و در دسترس همگان قرار گیرد؛ اما در حالتی که خبر یا مطلب کذب در این شبکه ها یا رسانه ها نشر داده شود، موضوعات دروغین به سرعت در اختیار همگان قرار گرفته و در پاره ای از موارد صدمات جبران ناپذیری را به پیکره اجتماع وارد می کند. این پژوهش بر اساس روش توصیفی و تحلیلی نوشته شده است. در مقاله حاضر سعی شده است تا ضمن بررسی و تحلیل جرم انگاری نشر اکاذیب، به ارتباط رسانه و خصوصاً فضای مجازی با جرم نشر اکاذیب نیز پرداخته شود. یکی از راه های نشر اکاذیب، استفاده از رسانه ها شامل مکتوب، صوتی، تصویری یا مجازی برای انتشار مطالب است. در همین راستا، قانون مطبوعات که ناظر بر فعالیت های رسانه ای و مطبوعاتی در کشور است، در ماده 6 خود، نشریات را به جز موارد مشخص شده در قانون، در انتشار سایر مطالب آزاد دانسته است. از مواد قانونی مهم در این حوزه می توان به مواد 698 و 699 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی در حوزه فضای حقیقی و همچنین ماده 746 مربوط به جرائم فضای مجازی استناد نمود. با توجه به رشد شدید تکنولوژی در زمینه رسانه های جمعی، پیش بینی دقیق تر ماهیت مجرمانه نشر اکاذیب در رسانه های جمعی و آن هم به طور مجزا و بر اساس مقتضی رسانه خاص، از ضروریات وظایف حقوق دانان کشور است.