بررسی رابطه ی چندگانه میان دلبستگی ، افسردگی و کیفیت زندگی نقش میانجی خودشفقتی

مقدمه : هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای خود شفقتی در ارتباط بین دلبستگی و افسردگی و کیفیت زندگی در میان دانشجویان دانشگاه اصفهان می باشد. روش بررسی : این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان دانشگاه اصفهان بود که تعداد 110 نفر از این افراد به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند . برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ی دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید ، پرسشنامه افسردگی بک ، پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ، پرسشنامه خود شفقتی Neff استفاده شد . داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و برای تحلیل مدل فرضی از روش تحلیل مسیر وتحلیلمیانجی در چهار چوب مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد ، تحلیل مسیر کاملا بر اساس معادلات ساختاری است . یافته ها : نتایج نشان داد ، سبک دلبستگی با خودشفقتی رابطه ی مثبت معنی دار ی p<0/05 داردهمچنین افسردگی با خودشفقتی رابطه ی منفی معنادار p<0/001 .و کیفیت زندگی با خودشفقتی رابطه ی مثبت معنا دار p<0/05 دارد. نتیجه گیری : نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن بود که خودشفقتی در رابطه ی بین دلبستگی و افسردگی و کیفیت زندگی دانشجویان نقش واسطه ای دارد ؛ و به نوعی خودشفقتی در کاهش افسردگی و بهبود کیفیت زندگی نقش دارد رابطه بین شفقت و مشکلات بین فردی ممکن است توسط بسیاری از عواملمیانجی گری تعدیل شود. تحقیقات آینده لازم است تا این پیچیدگی بیشتر باز شود .