بررسی اثر بخشی آموزش گروهی واقعیت درمانی به والدین بر کاهش تعارضات والد-نوجوان و استرس والدگری

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر آموزش گروهی واقعیت درمانی بر کاهش تعارضات والد-نوجوان و استرس والدگري بود. بدین منظور از بین دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر نورآباد ممسنی، تعداد 40 نفر از نوجوانانی که بیشترین تعارضات را در روابط با والدینشان در پاسخگویی به "پرسشنامه فراوانی و شدت تعارضات والد- نوجوان" ، گزارش کردند، به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش 20 نفر و کنترل 20 نفر، قرار داده شدند که با در نظر گرفتن شرایط ورود به مطالعه و خروج از مطالعه تعداد آزمودنی هاي هر گروه به 13نفر تقلیل داده شد. سپس مادران، پرسشنامه شاخص استرس براي والدین نوجوانان (SIPA) را تکمیل کردند و نمرات به عنوان نمره پیش آزمون در نظر گرفته شد. مادران گروه آزمایش تحت مداخله ي آموزش گروهی واقعیت درمانی به صورت 8 جلسه یک ساعتی، قرار گرفتند . این در حالی بود که مادران گروه کنترل، هیچ مداخله اي دریافت نکردند. در پایان مداخله، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. در نهایت داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس یک طرفه (ANCOVA)، مورد ارزیابی آماري قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش گروهی واقعیت درمانی بر کاهش فراوانی و شدت تعارضات والد-نوجوان و همچنین کاهش استرس والدگري، اثربخش بوده است. با توجه به یافته هاي به دست آمده پیشنهاد میگردد آموزشهایی ویژه هم بر روي والدین و هم بر روي نوجوانان در جهت کاهش تعارضات والد- نوجوان و همچنین کاهش استرس والدگري انجام گیرد.