بازنمود رویداد حرکت در جلوه های گفتاری زبان در قرآن کریم: رویکردی شناختی
محل انتشار: کنفرانس بین المللی فقه،حقوق و پژوهش های دینی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 469
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCA01_005
تاریخ نمایه سازی: 2 آذر 1399
چکیده مقاله:
اهمیت شناخت ماهیت زبان هم به عنوان ابزار اندیشه بشری و هم عنصر ارتباطی، سبب شده است تا در طول تاریخ علوم مختلفی چون زبان شناسی، فلسفه، عصب شناسی و جز آن، زبان را موضوع مطالعات گسترده قرار دهند. مقاله حاضر به بررسی مفهوم سازی استعاری حرکت در جلوه های گفتاری «زبان» در قرآن کریم از دیدگاه زبان شناسی شناختی می پردازد. این پژوهش در یک تحلیل پیکره مدار و با استفاده از پرکابردترین کلید واژه های گفتار در قرآن یعنی «قول» و «کلمه» به عنوان اولین و مهمترین مفاهیم نمایانگر زبان، به استخراج استعاره هایی پرداخته است که بر اساس حوزه مبدأ حرکت شکل گرفته اند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که همه چهار مؤلفه اصلی (مسیر، زمینه، پیکر، جزء حرکتی) و همچنین یک مؤلفه فرعی رویداد حرکت (شیوه)، در گزاره های مورد مطالعه در روساخت، واژگانی شده است. همچنین بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که حوزه های مقصد قضاء حتمی، زوال ناپذیری فرمان الهی، وحی، دروغگویی و تحریف پربسامدترین مفاهیم انتزاعی هستند که از طریق حوزه حرکت مفهوم سازی شده اند. یکی دیگر از نتایج مقاله حاضر آن است که در رویداد حرکت، تمرکز بر مسیر حرکت است و مسیر به عنوان مهمترین بازنمود این رویداد، نقش مهمی در روساخت تفاهيم استعاری ایفاء می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه حبیبی
پژوهشگر پسادکترا، رشته علوم قرآن و حدیث، دانشگاه الزهرا(س)؛ تهران.
فتحیه فتاحی زاده
استاد علوم قرآن و حدیث، دانشگاه الزهرا(س) تهران.