پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس خوددلسوزی در دانشجویان دختر

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس خود دلسوزی در دانشجویان دختر انجام گرفت. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان دختر شهر شیراز که در سال تحصیلی ۹۹-۹۸ در دانشگاه های شهر شیراز مشغول به تحصیلی بودند، می باشد. که از میان آنها بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی تعداد ۲۵۰ نفر از دانشجویان دختر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفلدو پاریس (۲۰۰۴) و پرسشنامه ی خوددلسوزی فرم بلند (SCS - LF)استفاده شده است. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و جدول توزیع فراوانی) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و روش رگرسیون چند متغیره) و با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند. در بررسی یافته ها ضرایب همبستگی پیرسون بین اشتیاق تحصیلی با مولفه های خوددلسوزی نشان داد که اشتیاق تحصیلی تنها با مولفه های مهربانی به خود، اشتراکات انسانی و ذهن آگاهی رابطه مثبت و معناداری دارند و بیشترین میزان همبستگی مربوط به مولفه اشتراکات انسانی (۰/۴۶) و کمترین مربوط به ذهن آگاهی است (۰/۱۴). در پیش بینی اشتیاق تحصیلی از طریق مولفه های خوددلسوزی نتایج نشان داد که از بین همه ی مولفه های معنادار، تنها دو مولفه مهربانی به خود (Beta=۰/۲۲) و اشتراکات انسانی (Beta=۰/۳۵) قادر به پیش بینی معنی دار علائم اشتیاق تحصیلی بودند (p<۰/۰۰۱). نتایج : دلسوزی به خود با کاهش احساس فرسودگی تحصیلی و افزایش اشتیاق تحصیلی همراه است. خوددلسوزی باعث می شود که دانشجویان وقتی با ناتوانی ها و محدودیت های خود مواجه شوند به پرورش اهداف تحصیلی انطباقی خود که زیر بنای اشتیاق تحصیلی است بپردازند.