مروری بر ارزش غذایی برنج کشت داده شده به روش خشکه کاری

خشکه کاری روشی است که میتواند مصرف آب در کشت برنج را کاهش داده و به عنوان یک راهکار جهت کاهش مصرف آب، قابلپیشنهاد باشد. لذا با توجه به اینکه برنج، جز اصلی ترین و مهمترین غلات در سبد غذایی خانوار ایرانی و اقتصاد کشاورزی به شمار می-رود، در کنار بررسی های زراعی این روش کشت، ارزیابی خصوصیات کیفی پخت، از جمله ارزش غذایی آن نیز می تواند در معرفی وگسترش این نوع کشت در منطقه حائز اهمیت باشد. در مطالعه مروری حاضر به بررسی ارزش غذایی برنج کشت داده شده به روشخشکه کاری پرداخته شده است. جستجو در منابع انگلیسی و فارسی زبان در پایگاه های اطلاعاتی بر روی ارزش غذایی برنج به روشخشکه کاری با کلید واژه های مرتبط و به نتایج منتشر شده تا سال 2018 در دسترس و مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت از میان 93مطالعه که به بررسی برنج، ارزش غذایی و روش های خشکه کاری پرداخته بودند، 60 مطالعه در این تحقیق گنجانده شده است. به طورکلی یافته ها حاکی از آن بود که از یک سو روش خشکه کاری، قابلیت کاهش مصرف آب، مصرف بذر و هزینه های زراعی را دارا می-باشد و همچنین مطالعات نشان میدهد که مقاومت ریشه و کل گیاه در گیاهانی که در شرایط غیرغرقاب رشد کرده اند چند برابرگیاهانی است که در شرایط غرقابی قرار داشته اند و از سوی دیگر برنج به عنوان دانه غله ای بسیار مغذی و نیز پُرمصرف ترین غذای دوسوم جمعیت جهان محسوب می شود و ارزش غذایی وکیفیت پخت آن، یکی از مهمترین عوامل مؤثر در بازارپسندی این محصول زراعیاست، بنابراین از آنجا که در روش کشت خشکه کاری ممکن است به دلیل کاهش مصرف آب، خصوصیات کمی و کیفی برنج تحتتاثیر قرار گیرد، لذا در این تحقیق به ارزیابی ارزش غذایی آن از جمله میزان پروتئین، چربی و آهن، در روش خشکه کاری پرداخته شده است.