پایایی، روایی و ساختار عاملی مقیاس چندبعدی بهزیستی مذهبی معنوی در بیماران سرپایی روانپزشکی

مقدمه: مقیاس چندبعدی بهزیستی مذهبی معنوی (MI RSWB 48) به عنوان شاخص مرتبط با بهزیستی مذهبی معنوی هم در محیط های پژوهشی و هم عملی بکار برده شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی پایایی، روایی و ساختار عاملی MI RSWB 48 در بیماران سرپایی روانپزشکی بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی و بررسی تست ها بود. با استفاده از نمونه گیری در دسترس و فرمول حجم نمونه کوکران 250 بیمار سرپایی روانپزشکی داوطلب از درمانگاه دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران انتخاب شدند. بیماران علاوه بر MI RSWB 48، مقیاس بهزیستی معنوی، شاخص بهزیستی پنج معیار سازمان بهداشت جهانی، پرسشنامه های سلامت بیمار 9 سوالی و 15 سوالی را تکمیل کردند. جهت تحلیل داده ها آلفای کرونباخ، تحلیل عاملی اکتشافی چرخش واریماکس، همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS نسخه 23 بکار گرفته شد. نتایج: میانگین نمره کل 192/08 MI RSWB 48 (انحراف معیار (29/22 بود. همسانی درونی کل MI RSWB 48 برابر با 0/836، برای خرده مقیاس های آن از 0/332 (خرده مقیاس امید به تعالی) تا 0/889 (خرده مقیاس دینداری عمومی)، برای مولفه های تعالی و جاودانگی بترتیب 0/790 و 0/708 بود. همبستگی بین خرده مقیاس ها، مولفه ها و نمره کل MI RSWB 48 در حد متوسط تا بالا؛ و همبستگی بین MI RSWB 48 با سایر ابزارها در حد پایین تا متوسط بود. مقیاس بهزیستی معنوی به ترتیب بالاترین همبستگی مثبت معنی دار را با MI RSWB 48 نشان داد که بیانگر روایی خوب MI RSWB 48 می باشد. ساختار عاملی دو عامل را برای MI RSWB 48 نشان داد که 63/58 درصد از واریانس کل را تبیین نمود. میزان مذهبی معنوی بودن زنان بیمار به طور معنی داری بالاتر از مردان بیمار بود. نتیجه گیری: یافته ها نشان دهنده پایایی، روایی و ساختار عاملی قابل قبول MI RSWB 48 می باشد. لذا این مقیاس می تواند به عنوان ابزاری مناسب برای ارزیابی جنبه های مختلف مذهبی بودن معنویت در محیط های پژوهشی و بالینی در جامعه ایران در نظر گرفته شود. خرده مقیاس امید به تعالی ممکن است نیاز به اصلاحاتی برای بهتر کردن همسانی درونی اش داشته باشد.