ارزیابی روش طراحی مستقیم بر مبنای تغییرمکان برای قاب های EBF

روش طراحی مستقیم برمبناي تغییرمکان یکی از روشهاي طراحی لرزه اي بر مبناي عملکرد مـیباشـد کـه در دو دهه ي گذشـته بـراي طراحی قابهاي بتن آرمه، دیوارهاي برشی و پلها پیشنهاد و توسعه یافته است. در این روش، رفتار یک سیستم چند درجه آزادي توسط یک سازه یک درجه آزادي معادل جایگزین تقریب زده میشود. این سازه یک درجه آزاد داراي یک سختی سکانتی معادل در حداکثر تغییرمکان پاسخ و یک میرایی ویسکوز معادل می باشد. با معلوم بودن تغییرمکان طراحی هدف و شکل پذیري نظیر آن، سختی موثر سـازه یـک درجـه آزاد در تغییرمکـان حداکثر و برش پایه طراحی محاس به شده و در ارتفاع سازه چند درجه آزادي موردنظر توزیع می گردد. با وجود مطالعات متعدد انجام شده در مـورد این روش براي انواع سازه ها، تا کنون تنها یک روش جامع براي سازه هاي فولادي با مهاربندي واگرا با تیر پیوند کوتاه در ادبیـات فنـی ارائـه شـده است . هدف از این مطالعه، ارزیابی روش طراحی مستقیم بر مبناي تغییرمکان براي قابهاي واگرا با انواع تیر پیوند کوتاه، متوسط و بلند مـی باشـد. براي این منظور در این مطالعه سه قاب مهاربندي شده واگرا با تعداد طبقات 5 طبقه با انواع عملکرد تیرهـاي پیونـد بـا اسـتفاده از روش طراحـی مستقیم بر مبناي تغییرمکان طراحی شده اند. پس از اعتبار سنجی روش مدلسازي المان محدود، رفتار لرزه اي سه قاب واگراي مورد بررسی در این مطالعه تحت تحلیلهاي تاریخچه زمانی با استفاده از نرم افزار OpenSees ارزیابی می گردد. نتایج بدست آمـده نشـان مـیدهـد کـه روش طراحـی مستقیم قابهاي فولادي واگرا تخ مین مناسبی از تغییرمکان نیاز غیرخطی این قابها به منظور رسیدن به سطح عملکرد مورد نظر ارائه میدهد.