تاثیر در نظرگیری انعطاف پذیری فونداسیون در اندرکنش پی و گسلش نرمال

در اثر تغییر مکان تفاضلی زمین در طرفین گسل در زمان وقوع زلزله، سطح زمین دچار گسیختگی شده و چنانچه سازه اي در مجاورت و یا روي سطح مذکور قرار داشته باشد، می تواند دچار خسارت اساسی گردد. علاوه بر این، مشاهدات انجام شده در زلزله هاي گذشته بویژه زمین لرزه هاي 1999 میلادي در ترکیه و تایوان نشان داده است که علاوه بر اثرات آبرفت سطحی، حضور سازه هاي سطحی نیز بر نحوه انتشار گسلش موثر است به گونه اي که امروز محققین در معرفی موضوع از اندرکنش پی-سازه-خاك-گسلش( (FR-SFSIبهره میگیرند. از آنجاکه در اکثر مطالعات عددي که تاکنون به منظور مدلسازي اندرکنش پی- گسلش انجام شده است، فونداسیون به صورت المان کاملا صلب در نظر گرفته شده است، هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر در نظرگیري انعطاف پذیري فونداسیون در عملکرد پی هاي گسترده در برخورد با گسلش سطحی نرمال می باشد. در تحقیق حاضر، با مدلسازي عددي لایه خاك و فونداسیون به صورت دو بعدي در نرم افزار ABAQUS و اعمال جابجایی به سطح بستر، پدیده گسلش سطحی مورد مطالعه قرار گرفته است. نوآوري انجام شده در این تحقیق، مدل نمودن فونداسیون به صورت انعطاف پذیر و با مشخصات واقعی و بررسی تنش ها و کرنش ها و درصد خرابی هاي به وجود آمده در آن می باشد.پس از مدلسازي فونداسیون با سختی واقعی، موقعیت هاي مختلف قرار گیري فونداسیون نسبت به محل رخنمون گسل در سطح زمین و تاثیر جابجایی هاي مختلف اعمال شده ناشی از گسلش در اندرکنش فونداسیون و گسل نرمال مورد بررسی قرار گرفته است.