جلوه های مقاومت در آثار محمد الماغوط

ماغوط (۱۹۳۴-۲۰۰۷)، شاعر و نویسنده سوری و از پیشگامان و توسعه‌دهندگان قصیدهالنثر در شعر عربی است. او از کودکی با رنج و درد ملت آشنا شد و در دوران نوجوانی، شاهد اشغال فلسطین و اوضاع نابسامان کشورهای منطقه بود. مشاهده این اوضاع، نوعی روحیه تمرد را در شخصیت او به وجود آورد؛ به گونه‌ای که در نوع شعری وی نیز تأثیر گذاشت و به قصیده النثر که نوعی تمرد از قوانین شعر و رعایت وزن و قافیه و عروض بود،روی آورد از پیشگامان قصیده النثر گردید. او به عنوان یک ناقد اجتماعی از وضع موجود عرب و ضعف و سستی آنها در برابر سلطه‌جویان و به خصوص اسرائیل پرداخته است و آثار خود آنها را به وحدت و یکپارچگی و مقاومت فرا می‌خواند. در ترجمه آثار ن، اعم از شعر داستان و نمایشنامه، بن‌مایه‌هایی از مقاومت آشکارا به چشم می‌خورد.هدف از این مقاله، بیان و ارائه جلوه‌های مقاومت در آثار ماغوط است که ابتدا به شرح مختصری از زندگی سیاسی، اجتماعی و ادبی ماغوط می‌پردازد، سپس مظاهر مقاومت را که از مطالعۀ تمام آثار او استخراج شده، در سه عنوان دعوت به مبارزه و مقاومت، ماغوط و لبنان و ماغوط و فلسطین ارائه می‌کند و به بیان دیدگاه‌های او در این مورد می‌پردازد تا ضمن معرفی وی، حساسیت او را به عنوان یک ادیب عرب، نسبت به مسائل جهان عرب نشان دهد و نقش اشعار و کلمات او را در بیداری سازی ملت برای حفظ عزت و کرامت خود بیان نماید.