بررسی رابطه شبکه های اجتماعی مجازی و بحران هویت دانشجویان شهر تهران

عصر ارتباطات، دنیای کنونی و به ویژه کشور ما را با استقبال گسترده کاربران اینترنتی به خصوص قشر جوان مواجه نموده است. این شبکه ها دائما با محرک های جدید و انواع مختلف رفتار، هویت نامشخص و دائما متحولی را می آفریند. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه شبکه های اجتماعی مجازی و بحران هویت دانشجویان شهر تهران، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق شامل ۱۱۳۰ نفر از دانشجویان جوان دختر و پسر شهر تهران است. روش نمونه گیری تصادفی و به صورت خوشه ای چند مرحله ای و حجم نمونه این پژوهش ۲۱۶ نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران محاسبه شد. برای گردآوری داده های این تحقیق از هر دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. ابزار گردآوری داده های این تحقیق، پرسشنامه استاندارد سبکهای هویت بنیون و آدامز و پرسشنامه محقق ساخته نحوه استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی است. اعتبار این پرسشنامه، با نظر و قضاوت اساتید و متخصصان این رشته تائید و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ (۷۸/.) محاسبه شد. در تحلیل داده های تحقیق از آمار توصیفی شامل میانگین، واریانس و انحراف معیار، همچنین آمار استنباطی شامل آزمون کروسکال والیس استفاده شده است. نتایج حاصل از داده های تحقیق نشان داد که از میان همه مؤلفه های تحقیق مؤلفه «میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی بر حسب مدت زمان» بر «بحران هویت» اعضای نمونه تأثیر گذار بوده است.