سودابه، بازمانده ای از یک مادر- خدا

هدف مقالۀ حاضر آن است که نشان دهنده "سودابه" در ساخت کهن اساطیری اش یک مادر خداست و وی در اصل افسانۀ "سودابه و سیاوش" مادر اساطیری سیاوش بوده است و نه نامادری او. این شخصیت در طول هزاران سال دچار تغییر و تحولات بسیار شده و در نهایت، به صورتی که اکنون در شاهنامه فردوسی می بینیم به به روزگار ما رسیده است. در این مقاله به فرضیاتی که پیش از این دربارۀ سودابه ارائه شده، پرداخته ایم و وجوه تشابه و تفاوت فرضیۀ خود را با آن ها بیان کرده ایم. در این پژوهش از شیوۀ اسطوره شناسی تطبیقی سود جسته و شخصیت سودابه را با دیگر اساطیر مشابهش در سایر ملل مطابقت داده ایم؛ علاوه بر این، در اثبات این فرضیه از موضوعات دیگری نیز سخن گفته ایم، از جمله: مجهول بودن هویت مادر سیاوش در شاهنامه، ماهیت مادر سالارانه و غیر زردشتی داستان سیاوش و دو چهرگی سودابه در شاهنامۀ فردوسی.