بررسی حقوق جهانگرد در ایران و اسناد بین الملل

پژوهش حاضر درصدد بررسی حقوق جهانگرد خارجی در ایران و اسناد بین الملل ی است. از این منظر پس از بسط فضای مفهومی موضوع، به بررسی حقوق جهانگرد خواهد پرداخت. مطابق با مستندات موضوعی ارائه شده در این پژوهش، روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش، کتابخانه ای میباشد آنچه ضرورت و اهمیت این مقاله را نشان میدهد این است که ایران علیرغم پتانسیلهای بالای جذب توریسم نتوانسته در این زمینه موفق عمل کند و بخش مهمی از این موضوع به ضعف قوانین و حقوق جهانگردی در ایران برمیگردد که بسیار کلی، مبهم، فاقد ضمانت اجرایی بالا و برخورداری از عدم تخصص هستند لذا بررسی این موضوع از اهمیت فراوانی برخوردارد است. لذا در این پژوهش این سوال مطرح است که در مقایسه با اسناد بین المللی قوانین ایران در حوزه حقوق جهانگرد از چه ضعفهای برخوردار است؟ یافته های پژوهش حاکی از آن است که در مقایسه با اسناد بین المللی، موانع حقوقی بسیاری در راستای جذب توریسم در حقوق ایران وجود دارد که این موانع باعث عدم سرمایه گذاری لازم در بخش صنعت توریسم شده است موانعی از جمله برداشت نادرست از قانون اساسی، عدم تضمین های لازم به جهانگرد و عدم استاندارد سازی قوانین با ساختارهای بین المللی.