خوانش انجیلی منظومه «دریانورد کهن» اثرکالریج در مقایسه با داستان «یونس و نهنگ»

این مقاله به بررسی موضوع تولد دوباره و بازآفرینی انسان در طول سفر رستگاری می پردازد که در آن منظومه «دریانورد کهن» در مقایسه با داستان «یونس و نهنگ» قرار می گیرد. در هر دو داستان شخصیت های اصلی به نوعی بلوغ فکری می رسند؛ دریانورد و یونس به دانش گران بهایی دست می یابند چرا که در مکان عزلت خدا را به یاد آورده و دهان به توبه و طلب مغفرت باز می کنند. در منظومه «دریانورد کهن» زمانی که دریانورد توجهش به جمال و جلال مخلوقات خداوند معطوف می شود، زبان به پرستش آن همه زیبایی می گشاید و مورد لطف خداوند قرار می گیرد. دریانورد و یونس هر دو سفرشان را با ناآگاهی آغاز و با آگاهی به پایان می رسانند که این نیز می تواند هدف اصلی کالریج از نوشتن این منظومه باشد، همان طور که درطی این مقاله اشاره خواهد شد شعر او سرشار از درسهای اخلاقی برگرفته از اشاراتی به کتاب انجیل است. در هر دو اثر عواقب ناگوار سرپیچی از دستورات خداوند به خوبی آشکار شده است. این یک سفر عادی نیست بلکه درسی است برای غافلان گمراه که بر اشتباهاتشان اصرار می ورزند.