طرح های بهینه برای مدل های دوز‐پاسخ Emax و نمایی
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی دانشجویی آمار
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 392
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISSSC02_013
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1399
چکیده مقاله:
شناسایی بهترین دوز یکی از مهم ترین و دشوارترین مراحل در فرآیند تولید بالینی هر دارو است انتخاب دوز بالا می تواند منجر به تولید اثرات جانبی غیر قابل قبول و مشکلات مربوط به ایمنی شود، در حالی که انتخاب دوز کم نیز منجر به اثربخشی کمتر می شود و تأثیری بر درمان بیمار نخواهد داشت. یکی از مباحثی که اخیرا در مسائل کابردی مورد توجه اماردانان قرار گرفته شده است، استفاده از طرح آزمایش بهینه برایانجام ازمایش است. در این مقاله ما طرح هایی بهینه و کارآمد برای برآورد حداقل اثرات موثر دارو را بررسی می کنیم. بنابراین حداقل دوز موثر MED با تعیین درجه مناسب برای بیماران به میزان اختصاص اندازه نسبی آن ها باید تجویز شود. به طور خاص، ما طرح های بهینه ای را به دست می آوریم که واریانس آستانه ای MED را به حداقل برساند.
کلیدواژه ها:
حداقل دوز موثر MED ، طرح آزمایش ، طرح D = بهینه موضعی ، مدل دوز پاسخ ، طرح MED ، بهینه ، ماترس اطلاع
نویسندگان