مدل سازی ریشه های مالی اقتصادی و ساختاری تورم در ایران با روش معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی PLS-SEM

حل مشکلات ناشی از تورم همواره یکی از اهداف مهم برنامه های توسعه کشور بوده است. دستیابی به نرخ تورم پایین و باثبات مستلزم توانایی استفاده از ابزارهای مؤثر و کارا در امر سیاست گذاری اقتصادی است. از این رو، سیاست گذار اقتصادی باید درك صحیحی از وضعیت اقتصادی داشته باشد مطالعات زیادی به ریشه یابی تورم پرداخته اند، اما جنبه نواوری در این مطالعه بررسی و مدل سازی هم زمان ریشه های مالی و ساختاری تورم با استفاده از روش معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) در بازه زمانی 1357-1396 است. نتایج حاکی از آن است که ریشه های مالی اقتصادی و ساختاری با بار عاملی بالای 40 / 0 تایید شده است هم چنین از بین ریشه های مالی درآمدهای نفتی، نقدینگی، واردات و کسری بودجه به ترتیب با ضرایب 66 / 0 ، 54 / 0 ، 47 / 0 و 42 / 0 و از ریشه های ساختاری عدم کارایی عوامل تولید، عدم استقلال بانک مرکزی، هدفمندی یارانه ها و نبود بازار رقابتی با ضرایب 75 / 0 ، 67 / 0 ، 66 / 0 و 47 / 0 بر تورم تاثیر گذار هستند. مقادیر به دست آمده از آزمون روابط میان سازه ها (که بیانگر برازش کلی مدل با معیار GOF است) با ضریب 0.682 نشان دهنده قوی و صحیح بودن مدل ساختاری و تایید فرضیات مطالعه می باشد.