ارائه الگوی پیشنهادی آیندهنگاری مرجعیت علمی با تأکید بر مطالعه موردی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
محل انتشار: دوفصلنامه آینده پژوهی ایران، دوره: 4، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 349
فایل این مقاله در 35 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIFS-4-1_008
تاریخ نمایه سازی: 29 دی 1399
چکیده مقاله:
هدف: فراگیرشدن اصل رقابتپذیری در آموزش عالی در فضای ملی و بینالمللی و ارزشیابی عملکرد دانشگاهها برپایه توفیق آنها در دستیابی به بروندادها، به یکی از جریانهای اصلی آموزش عالی کشور تبدیل شده است. تنگناهای مالی حاصل از تحریمها و دشوار شدن فروش ذخایر نفت و گاز و درنتیجه کاهش درآمدهای ملی باعث شده دولت برای پشتیبانی از دانشگاهها و تأمین اعتبار مورد نیاز آنها نوعی ارزشیابی را مورد توجه قرار دهد. در چنین فضایی چگونگی دستیابی به تعالی، سرآمدی و مرجعیت در سطح ملی و بینالمللی به یکی از مسائل اصلی سیاستگذاران در سطح تحلیل ملی و مؤسسات آموزش عالی در سطح تحلیل نهادی تبدیل شده است. هدف اصلی این مقاله پاسخ به این پرسش است که چگونه میتوان به مرجعیت علمی دست پیدا کرد؟ برای پاسخ به این پرسش اصلی، خاستگاه مرجعیت علمی در ایران، تجارب ملی، بینالمللی و نیز تجربه دانشگاه علوم پزشکی گیلان به عنوان موردپژوهی بررسی شده است. روش: رویکرد به کار گرفته شده در این مقاله ناظر بر آیندهپژوهی بوده و محور اصلی الهامگرفتهشده از آن «یادگیری حین مشارکت و عمل» است؛ به عبارت روشنتر در تمامی فرایندهای مرتبط با احصای اولویتهای مرجعیت علمی دانشگاه مشارکت تمامی ذینفعان اصلی شامل: شورای راهبردی، مدیران، اعضای هیئت علمی، دانشجویان، دانشآموختگان و کارکنان غیرعلمی احصا شده است. از مطالعات اسنادی و تطبیقی برای بررسی درک مرجعیت علمی و بررسی پیشینه پژوهش استفاده گردید و روشهای پانل خبرگان و ذهنانگیزی برای طراحی تصاویر آینده، شناسایی عوامل پیشبرنده و بازدارنده، اولویتگذاری، راستیآزمایی مدلهای مفهومی و اجرایی مرجعیت علمی استفاده شد و در بخشی از پژوهش از روش پرسشنامه برخط (نیمهدلفی) برای جمعآوری نظر ذینفعان اصلی بهره گرفته شد. همچنین روش مدلسازی برای ارائه الگو مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: دستاورد اصلی این مقاله تعیین حوزههای اولویتدار دستیابی به مرجعیت علمی در دانشگاه علوم پزشکی گیلان با مشارکت تمامی ذینفعان این دانشگاه بوده است. نتیجهگیری: مهمترین نتیجه به دست آمده در این مقاله آن است که تعیین اولویتهای دستیابی به سرآمدی و مرجعیت علمی مستلزم مشارکت تمامی نقشآفرینان و شکلگیری خواست و اراده جمعی در دانشگاه و تبدیل کردن آن به گفتمانی در داخل و خارج از دانشگاه است تا روایی و پایایی لازم برای دستیابی به آینده مطلوب حاصل شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد حسینی مقدم
گروه مطالعات آینده نگر، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
حسن بشیری
دانشگاه صنعتی همدان
آبتین حیدرزاده
دانشیار پزشکی اجتماعی، گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان
حسین خوشرنگ
دانشیار گروه بیهوشی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان
ایده دادگران
دانشیار مرکز مطالعات- مرکز تحقیقات آموزش پزشکی، مرکز مطالعات دانشگاه، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران