ارکان مسئولیت مدنی زیست محیطی

تخریب، آلودگی و خسارات زیست محیطی، یکی از اهم معضلات جوامع صنعتی است که در حوزهی حقوق محیط زیست بدان پرداخته می شود. باعنایت به لزوم جبران هر ضرر و خسارت در اکثر نظام های حقوقی، اهمیت بررسی مسئولیت مدنی زیست محیطی دوچندان می گردد. از این رو،سزاوار است تا در ابتدا بررسی گردد که مسئولیت مذکور در چه صورتی محقق می گردد و یا به عبارت دیگر بر چه ارکانی متقوم است؟ در پیپاسخ به سوال مذکور، نوشتار حاضر با عنوان «ارکان مسئولیت مدنی زیست محیطی» با هدف تبیین و تحلیل ارکان حقوقی این مسئولیت با روش تحلیلی – توصیفی صورت گرفته است. نگارنده پس از جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و تحلیل آن، به نتایج ذیل دست یافت: «مسئولیتمدنی زیست محیطی برای تحقق، نیازمند سه رکن ضرر، فعل زیانبار و رابطه سبیت است. مقصود از ضرر، زیانی است که در نتیجه هر گونه فعلیا ترک فعلی در حوزه ی محیط زیست به دیگری وارد می گردد که خود نیز به شرط مسلم، مستقیم و عدم جبران، قابل مطالبه است. فعل زیان بارهمان فعلی می باشد که در نتیجه ی آن، ضرر به وقوع پیوسته است. رکن مهم دیگر وجود رابطه ی سببیت بین ضرر و فعل زیانبار می باشد که باتوجه به پذیرش مبنای مسئولیت محض یا بدون تقصیر، اثبات آن در مسائل زیست محیطی آسان میگردد. لذا برای تحقق مسئولیت مدنی زیستمحیطی، صرف ورود ضرر به سبب فعل زیانبار و امارهای دال بر این مطلب کفایت می کند».