مدیریت آلودگی های زیست محیطی در پرتو توانمندی های نظام حقوقی ایران

در آغاز هزاره سوم میلادی، مخاطراتی همانند آلودگی های زیست محیطی به صورت یکی از مهمترین چالش های فراروی زندگی انسان درآمده اند.این آلودگی ها را می توان در سه گونه آلودگی های آب، خاک و نیز هوا جای داد. این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابعدسته اول پژوهشی نگاشته شده، دریافته است که نظام حقوقی ایران می تواند نقشی سرنوشت ساز را در مدیریت آلودگی های زیست محیطی ایفاکند. برای دستیابی به این هدف، پاسخ های نظری نظام حقوقی دربرگیرنده شناسایی مفهوم چالش های زیست محیطی از یک سو و نیز بسترهایزیست محیطی در معرض خطر از سوی دیگر است. افزون بر این، پاسخ های عملی نظام حقوقی نیز دربرگیرنده پاسخ های حقوق ماهوی و نیز حقوقشکلی است. با نمایش این پاسخ های نظام حقوقی می توان انتظار داشت که حقوق گوناگون شهروندان ایفا و توسعه پایدار در کشور نیز در سطوحخرد و کلان آن ایفا شود.