آیا مواجهه با ارتعاش تمام بدن در اپراتورهای ماشینآلات عمرانی می‌تواند بر شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی اثرگذار باشد؟ یک مطالعه پژوهشی در پروژههای عمرانی
محل انتشار: مجله مهندسی بهداشت حرفه ای، دوره: 6، شماره: 4
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 267
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOHE-6-4_006
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1399
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: اپراتورهای ماشینآلات عمرانی به‌طور دائم در معرض ارتعاش تمام بدن قرار دارند که این امر می‌تواند منجر به بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی گردد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مواجهه اپراتورهای ماشینآلات عمرانی با ارتعاش تمام بدن و ارتباط آن با اختلالات اسکلتی- عضلانی در پروژههای عمرانی انجام شد.
مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی می‌باشد. با استفاده از روش نمونه‌‍گیری آسان، 89 اپراتور از شش نوع ماشین (بولدوزر، کامیون، غلطک ویبره سنگین، غلطک ویبره سبک، پیکور و لودر) در دو پروژه عمرانی وارد مطالعه شدند. به‌منظور ارزیابی مواجهه با ارتعاش تمام بدن، شاخص‌های ارتعاشی (شتاب مؤثر، فاکتور قله و دوز ارتعاشی) بر‌اساس دستورالعمل‌های استاندارد
ISO 2631 (International Organization for Standardization) و دستگاه ارتعاش‌سنج SVAN 958 اندازه‌گیری گردیدند. جهت ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی نیز پرسشنامه بادی مپ (نقشه بدن) به کار گرفته شد. همچنین به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های Kolmogorov–Smirnov، آنالیز واریانس یک‌طرفه، ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون چند‌متغیره استفاده گردید (سطح معنا‌داری کمتر از 05/0).
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که مطابق با استاندارد OEL (Occupational Exposure Limit) میزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن در بولدوزر (25/2 متر بر مجذور ثانیه)، کامیون (98/0 متر بر مجذور ثانیه)، غلطک ویبره سنگین (20/3 متر بر مجذور ثانیه)، غلطک ویبره سبک (45/3 متر بر مجذور ثانیه)، پیکور (11/4 متر بر مجذور ثانیه) و لودر (2/1 متر بر مجذور ثانیه) بیش از مقدار مواجهه روزانه می‌باشد. در این مطالعه بین میزان مواجهه با ارتعاش، عوامل زمینه‌ای و اختلالات اسکلتی- عضلانی، ارتباط معنا‌دار و مستقیمی مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: نتایج تأییدکننده وجود خطرات بالقوه بهداشتی برای اپراتورهای ماشینآلات عمرانی بودند؛ از این رو پیشنهاد می‌گردد کنترل‌های فنی و مدیریتی از جمله نصب عایق‌های مناسب ارتعاش روی صندلی‌ها، برگزاری دوره‌های آموزشی، تغییر شغل افراد با سابقه مواجهه طولانی با ارتعاش، برنامه کار به‌صورت چرخشی، استفاده از دستکش، کفپوش و بالشتک‌های میراکننده ارتعاش و ایجاد پروتکل‌های نظارت بر نحوه انجام کار صورت گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب جمالی زاده
دانشگاه علوم پزشکی شیراز
احسان آسیوندزاده
دانشگاه علوم پزشکی ایران
خدابخش زارع
دانشگاه علوم پزشکی شیراز
محمد نظیفی پور
دانشکده مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران
پیمان یاری
دانشگاه علوم پزشکی ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :